Pozytywizm - sztuka

Zobacz slidy

Treść prezentacji

Slide 2

Ramy czasowe Europa 1850-1890 Polska 1864- 1880 klęska powstania styczniowego Umowna data początku Młodej Polski (debiuty modernistów)

Slide 3

Główne założenia epoki Nazwa pozytywizmu odnosi się do epoki literackiej tylko w Polsce ! W Europie obowiązuje nazwa realizmrealizm pozytywizmem nazywamy tylko prąd filozoficzny.

Slide 4

SZTUKA muzyka malarstwo architektura teatr rzeźba literatura

Slide 5

MALARSTWO szczegóły obserwowanej rzeczywistości, świat bez upiększeń codzienne życie, pospolitość jako opozycja wobec tradycji symbolizowania nurt realistyczny ( Courbet podczas paryskiej Wystawy Światowej w 1855r. po raz pierwszy w odniesieniu do sztuk pięknych zastosował tytuł Realizm ) malarstwo historyczne zerwanie z pozowaniem modeli, wyjście z pracowni w plener zainteresowanie naturalizmem malarstwo pejzażowe

Slide 6

Jan Matejko ur. 24 czerwca 1838 w Krakowie-zm. 1 listopada 1893 w Krakowie malarz, najwybitniejszy polski twórca obrazów historycznych i batalistycznych Matejko wykształcił wielu malarzy. Najważniejszymi uczniami byli: Mehoffer, Wyspiański, Tetmajer i Malczewski,wybitni przedstawiciele polskiego modernizmu Artystę wyróżniała skłonność do komponowania tłumnych, wielopostaciowych scen, często rozwiniętych panoramicznie, rozgrywających się w pozbawionej głębi przestrzeni pierwszego planu, a także potężna skala ekspresji

Slide 7

Jan Matejko

Slide 8

Jan Matejko Stańczyk Jan Matejko Portret żony Matejki

Slide 9

Jan Matejko Bitwa pod Grunwaldem Jan Matejko Śmierć Urszulki Kochanowskiej

Slide 10

Jan Matejko Hołd pruski

Slide 11

Józef Marian Chełmoński

Slide 12

Józef Marian Chełmoński ur. 7 listopada 1849 w Boczkach, zm. 6 kwietnia 1914 w Kuklówce Zarzecznej polski malarz, reprezentant realizmu. Uczył się 1867-1872 w warszawskiej Klasie Rysunkowej i w prywatnej pracowni Wojciecha Gersona współpracował jako ilustrator z paryskim Le Monde Illustre malował sceny rodzajowe, ukazując z dużym autentyzmem życie wsi polskiej i ukraińskiej sceny myśliwskie oryginalna tematyka obrazów W realistycznych, nastrojowych pejzażach z wielką wrażliwością odtwarzał koloryt przyrody Rzadziej malował portrety

Slide 13

Jezioro o zmierzchu Jesień

Slide 14

Dropie Babie lato

Slide 15

RZEŹBA kontynuacja stylów z epok wcześniejszych II poł. wieku liczne dzieła pomnikowe kamień w ogólności, a marmur w szczególności dominował styl klasycystyczny, antyczny i renesansowy, a także oświeceniowy, stąd tyle XIX-wiecznych pomników klasycyzujących.

Slide 16

F.A.Bartholdi Statua Wolności w Nowym Jorku

Slide 17

P.Weloński Gladiator

Slide 18

Pocałunek (marmur), Auguste Rodin

Slide 19

ARCHTEKTURA -eklektyzm ( łączenie różnorodnych stylów i szkół ) -rozwój urbanistyki, np. przebudowa centrum Paryża -wielkie dokonania przemysłowe i cywilizacyjne ( kanał Sueski, kolej transsyberyjska ) -stosowanie nowych konstrukcji i materiałów (żelazo, żelbet) np. wieża Eiffla w Paryżu -Pojawiają się nowe style neo- m.in. neoromański, neogotycki, neorenesansowy. -czołowe miejsce zajmuje neogotyk, który dominował w architekturze sakralnej, a także w budownictwie użyteczności publicznej. Styl neogotycki reprezentuje londyński parlament ze słynnym Big Benem na jednej z wież.

Slide 20

Wieża EIFFLA

Slide 21

Londyński parlament ze słynnym Big Benem na jednej z wież

Slide 22

Opera w Paryżu, Charles Garnier

Slide 23

MUZYKA Ceniono muzykę salonową, eklektyczną, ładną, jak utwory Wieniawskiego czy francuskiego kompozytora Camillea Saint-Saensa. Wielbiono wirtuozerię instrumentalistów i popisy, a także modne operetki, jak choćby Piękną Helenę Offenbacha. W Lalce Prusa muzyka rozbrzmiewa za sprawą Molinariego, skrzypka, którego podziwia panna Izabela. Pierwowzorem Molinariego był prawdopodobnie Hiszpan Pablo Sarasate (1844-1908) znany w całej Europie kompozytor i skrzypek wirtuoz, który zasłynął świetna techniką i pełną polotu improwizacją. -początek muzyki okresu neoromantyzmu ( 1850 ) -poemat symfoniczny, uwertura -nawiązanie do form klasycznych i barokowych z zastosowaniem polifonii -tendencje realistyczne

Slide 24

Henryk Wieniawski

Slide 25

Camille Saint-Saëns

Slide 26

TEATR Teatr był jedną z ulubionych rozrywek warszawskiego towarzystwa. Historycy epoki nazwali go teatrem wielkim i smutnym. Wielkim, bo grali w nim wielcy aktorzy, tacy jak Helena Modrzejewska. Smutnym, bo był instytucją państwową, zarządzaną przez Rosjan, bez polskiego repertuaru. Wielkim wydarzeniem teatralnym lat 70. był występ w Warszawie zespołu włoskiego tragika Ernesta Rossiego. Dzięki niemu mieszkańcy stolicy mogli obejrzeć słynne tragedie Szekspira.

Slide 27

Helena Modrzejewska, Kraków 1867 Portret Heleny Modrzejewskiej autorstwa Tadeusza Ajdukiewicza z 1880

Slide 28

LITERATURA Wpływy zewnętrzny na język literatury: zdecydowanie przeważa proza, najważniejszym gatunkiem literackim staje się powieść język dąży do precyzji i konkretu, unika zbędnego patosu i efektów poetyckich

Slide 29

Cele i główne cechy literatury 1. Początkowo bardzo zaangażowana w realizację programu połecznoekonomicznego 2. Początkowo tendencyjna: tendencyjna miarą wartości literatury ma być jej tendencja społeczna 3. Z czasem realizująca założenia światowych prądów literackich realizmu i naturalizmu 4. Może i powinna ukazywać problemy jednostki, ale zawsze na szerszym tle społecznym 5. Pojawia się tworzona przez wybitnych artystów literatura kierowana do dzieci (Konopnicka) 6. Dążenie do niepodległości drogą walki zbrojnej usunięte na dalszy plan

Slide 30

Maria Konopnicka, około 1885

Slide 31

Tematyka 1. Społeczna: problem edukacji szerokich rzesz chłopskich, emancypacji kobiet, asymilacji żydów, nadmiernej roli arystokracji, niesprawiedliwości społecznych 2. Historyczna, niekiedy z aluzjami do współczesności 3. Unika fantastyki, trzyma się realiów, pojawia się problematyka miejska

Slide 32

Typowy bohater 1. Działacz: przedsiębiorczy, wykształcony, kierujący się rozsądkiem, a nie porywami uczuć, orientujący się w osiągnięciach nauki i techniki i doceniający je, realizujący program pozytywistyczny; praca jest miernikiem jego wartości 2. Żyd: aktywny, nowocześnie myślący, silnie związany z polskim społeczeństwem (silne dążenia części Żydów do asymilacji); 3. Ubogie dziecko: pozbawione szans edukacyjnych, bez swojej winy skazane na wegetację (dziecko po raz pierwszy staje się samodzielnym bohaterem literackim)