Igrzyska Olimpijskie

Zobacz slidy

Treść prezentacji

Slide 1

STAROŻYTNE IGRZYSKA OLIMPIJSKIE

Slide 2

PRZEBIEG IGRZYSK

Slide 3

DZIEŃ PIERWSZY Wszyscy zawodnicy uczestniczyli w obrzędach ku czci Zeusa i przysięgali wraz z ojcami i swym rodzeństwem, że będą walczyć uczciwie. Każdy składał przysięgę, że nie dopuści się żadnego oszustwa na zawodach, co potwierdzali drugą przysięgą, gwarantującą, że pilnie przykładali się do ćwiczeń przez poprzednie 9 miesięcy. Zaprzysięgani byli również sędziowie. Zawodników, którzy nie dotrzymywali przysięgi i walczyli nieuczciwie, piętnowano, karano grzywną i ku przestrodze innych stawiano im potępiające pomniki.

Slide 4

DZIEŃ DRUGI Rano rozgrywano wyścigi rydwanów na hipodromie, natomiast po południu rozgrywany był pentatlon, czyli pięciobój składający się z następujących konkurencji: bieg, skok w dal, rzut dyskiem i oszczepem oraz zapasy.

Slide 5

DZIEŃ TRZECI O poranku ponownie składano ofiary Zeusowi (ze 150 wołów), natomiast po południu odbywały się biegi chłopców.

Slide 6

DZIEŃ CZWARTY W tym dniu rozgrywane były zawody, których celem było wykazanie się odwagą i wytrwałością zapasy, boks, pankration, wyścigi w pełnym uzbrojeniu.

Slide 7

DZIEŃ PIĄTY W ostatnim dniu zwycięzcy otrzymywali wieńce oliwne z gałęzi świętej oliwki, mieli także prawo do postawienia swego posągu w gaju Zeusa.

Slide 8

Zachowana lista zwycięzców igrzysk olimpijskich w latach 480468 p.n.e., 456448 p.n.e.

Slide 10

ZAWODY

Slide 12

BIEGI Krótkodystansowe były najważniejszą dyscypliną igrzysk każdą olimpiadę nazywano później imieniem zawodnika, który w nich zwyciężył. Rozgrywano je na dystansie jednego stadionu (192,8 m), czyli okrążenia bieżni olimpijskiego stadionu. Ścigano się również na dystansie średnim 2 stadionów, i długim 20-24 okrążeń. Prawdopodobnie najsłynniejszym zawodnikiem był Leonidas z Rodos, który wygrał bieg na wszystkich trzech dystansach podczas czterech kolejnych olimpiad. Przed każdym biegiem zawodnicy wykonywali ćwiczenia rozgrzewające, a ten, kto popełnił falstart, karany był chłostą. Znana była jeszcze jedna dyscyplina dla biegaczy hoplites, czyli bieg w wyposażeniu wojennym (hełm, nagolenniki i okrągła tarcza).

Slide 13

RZUT DYSKIEM I OSZCZEPEM Dyski wykonane były z brązu, marmuru i ołowiu, ważyły od 6 do 7kg. Rekord rzutu wynosił 30 metrów. Oszczepy natomiast wykonane były z lekkiego drewna i w połowie drzewca miały przewiązaną pętlę. Rekordowa odległość rzutu to 91 metrów. Malowidła znalezione na wazach często przedstawiają zawodników z trzema oszczepami, co sugeruje, że dozwolone były trzy rzuty.

Slide 14

SKOK W DAL Ówczesny skok w dal znacznie różnił się od znanego współcześnie. Skoczek trzymał w rękach tzw. ciężarki zamachowe, mające rzekomo wpływać na długość skoku (współczesne próby tego nie potwierdziły). Badacze odtworzyli ich użycie na podstawie analizy malowideł na wazach: skaczący odbijając się wyrzucał je do przodu, a następnie tuż przed lądowaniem szybko cofał za siebie. Według starożytnych Greków była to najtrudniejsza dyscyplina.

Slide 15

ZAPASY I PANKRATION Walczono w dwóch kategoriach zapasów: stojących i naziemnych. W stojących należało trzy razy przewrócić przeciwnika na ziemię. Zapasy naziemne trwały do momentu poddania się jednego z zawodników poprzez podniesienie ręki z wyciągniętym kciukiem. Gryzienie i drapanie było zabronione. Naoliwione ciało zapaśnicy obsypywali piaskiem dla umożliwienia pewniejszych chwytów przeciwnikowi. Po walce zeskrobywali ze skóry oliwę, pył i piasek za pomocą specjalnej skrobaczki, zwanej strigilis. Pankration był uwielbianą przez widzów brutalną dyscypliną, zawierającą elementy boksu i zapasów na zasadzie dozwolenia wszelkich chwytów (wolnoamerykanka).

Slide 16

BOKS Był również bardzo brutalnym, ale popularnym sportem. Od samego początku stosowano rodzaj rękawic bokserskich. Na początku owijano nadgarstki długimi pasami z miękkiej skóry, pozostawiając wolne palce. Później zaczęto używać pasów z twardszej skóry. Najniebezpieczniejsze rękawice stosowano w czasach rzymskich wzmacniano je żelazem i kawałkami ołowiu. Zawody odbywały się na otwartej przestrzeni; nie wiadomo, czy istniał rodzaj ringu.

Slide 17

WYŚCIGI KONNE I WYŚCIGI ZAPRZĘGÓW Zaprzęgi ścigały się w dwóch kategoriach: dwukonnych i czterokonnych. Właściciele koni i zaprzęgów zazwyczaj sami nie brali udziału w wyścigach, tylko wynajmowali jeźdźców i woźniców. Wieniec zwycięzcy otrzymywał jednak właściciel, a jeździec dostawał szarfę. Właściciele szczególnie ubiegali się o zwycięstwo w zawodach czterokonnych zaprzęgów, czyli kwadrygach. Rydwany były zbudowane z drewna, wiklinowej plecionki i nie były resorowane. Po wyścigach zaprzęgów na tym samym torze odbywały się wyścigi konne. Jeźdźcy jeździli na oklep i bez strzemion  siodło i strzemiona nie były jeszcze znane. Poza tymi głównymi sportami rozgrywano także inne konkurencje, jednak nie na taką skalę. Popularną dyscypliną była np. gra w piłkę przypominająca dzisiejszy hokej.

Slide 19

Dziękujemy za uwagę