Bizancjum – nowy Rzym

Zobacz slidy

Treść prezentacji

Slide 1

Bizancjum nowy Rzym

Slide 2

Justynian Wielki Po upadku Cesarstwa na Zachodzie okres słabości przeżywało też Cesarstwo Wschodnie dręczone najazdami barbarzyńców. Dopiero cesarz Justynian Wielki podjął próbę odbudowy dawnego Imperium. Udało mu się jednak na krótko odzyskać ziemie Italii i Afryki Północnej. W polityce wewnętrznej sukcesem Justyniana była kodyfikacja prawa rzymskiego stworzenie tzw. Kodeksu Justyniana (Corpus Iuris Civilis);

Slide 3

Bizancjum Bizancjum, czyli Cesarstwo rzymskie na Wschodzie przetrwało najazdy barbarzyńców dzięki dobrze zorganizowanej i silnej gospodarce, administracji oraz rozważnym rządom cesarzy. Obok rozkwitu gospodarki opartej na wielkiej własności ziemskiej okres prosperity przechodziły miasta bizantyjskie Konstantynopol, Aleksandria, Efez, Tessalonika, w których znajdowały się zakłady rzemieślnicze wytwarzające produkty luksusowe.

Slide 4

Bizancjum Przyczyną szybkiego rozwoju gospodarczego Bizancjum było jego położenie na skrzyżowaniu dróg handlowych biegnących z Dalekiego Wschodu na zachód i południe Europy oraz Afryki.

Slide 5

Władza w Bizancjum Na czele państwa stał cesarz, którego określano tytułem zaczerpniętym z tradycji greckiej bazyleus (gr. basileus król) lub autokrator (gr. samowładca). Wyboru cesarza dokonywała armia, a później przez aklamację wybór potwierdzał lud zgromadzony na hipodromie.

Slide 6

Władza w Bizancjum Cesarz skupiał w sobie najwyższą władzę świecką i religijną, był zwierzchnikiem pozostałych władz i urzędów oraz najwyższym i jedynym prawodawcą. Cesarz sprawował rządy z woli Boga i w Jego imieniu. Bazyleus posiadał więc nieograniczoną władzę. Taki typ rządów nazywamy systemem despotycznym.

Slide 7

Kościół wschodni Podstawową religią Cesarstwa Wschodniego było chrześcijaństwo. Podstawy Kościoła tworzyła tam organizacja biskupstw oraz klasztorów. Biskupstwa były skupione w czterech metropoliach zwanych patriarchatami. Ich stolice znajdowały się w Konstantynopolu, Aleksandrii, Antiochii i Jerozolimie.

Slide 8

Klasztory Klasztory bizantyjskie wyrosły z ruchu pustelniczego zapoczątkowanego w Egipcie. Około roku 370 biskup Cezarei Bazyli nadał grupie zakonników regułę. Była to tzw. reguła bazyliańska. Wkrótce przyjęły ją i inne klasztory funkcjonujące na terenie Bizancjum.

Slide 9

Kościół prawosławny Władzę zwierzchnią nad Kościołem sprawował cesarz, natomiast o najważniejszych sprawach religijnych decydowały zwoływane przez bazyleusa sobory- powszechne zjazdy biskupów. Sobory miały swoje zdanie w kwestii doktryn i decydowały, które poglądy są prawowierne, a które stanowią herezję. Stąd Kościół wschodni

Slide 10

Schizma wschodnia We wczesnym średniowieczu stopniowo narastały antagonizmy pomiędzy Kościołem Zachodnim a Prawosławnym. Spory dotyczyły doktryn, ról politycznych obu kościołów, obrządków oraz kultury. Do ostatecznego zerwania obu Kościołów, czyli tzw. schizmy wschodniej doszło w 1054 roku.

Slide 11

Kultura Bizancjum Bizancjum było spadkobierca antycznej kultury greckiej, co było widoczne w języku i piśmie bizantyjskim. Kwitło piśmiennictwo religijne a w czasach Justyniana również i polityczne i historyczne. Dzięki historykom bizantyjskim do dziś przetrwały cenne dzieła opisujące ówczesny świat, np. Konstantyn VII Porfirogeneta napisał wiele dzieł, z

Slide 12

Hagia Sophia W VI w. Justynian ufundował katedrę pod wezwaniem Mądrości Bożej (Hagia Sophia), która stała się wzorem stylu bizantyjskiego w architekturze oraz wzorem świątyń całego kręgu chrześcijaństwa wschodniego.

Slide 15

Kanon sztuki bizantyjskiej W malarstwie najpopularniejsze były przedstawienia Chrystusa, Matki Bożej oraz świętych tzw. Ikony. Ikona przedstawia świętą postać w ujęciu frontalnym, statycznym wykonującą gest błogosławieństwa. Złoto i purpura są zarezerwowane dla postaci świętych i cesarza. Typowym dla przedstawień bizantyjskich są malowidła Chrystusa Pantokratora.

Slide 16

Słowianie i Bułgarzy Po śmierci Justyniana zdobyte przez niego ziemie ponownie oderwały się od cesarstwa. Italię zajęli Longobardowie, a na tereny naddunajskie wkroczyli Awarowie i Słowianie. Ci drudzy szybko zajęli Bałkany tworząc tzw. Słowiańszczyznę Południową. Na te same tereny w 679 wkroczyli Bułgarzy i utworzyli tam swoje

Slide 17

Arabowie, Bizancjum i ikonoklaści Najcięższe walki Bizancjum stoczyło z Arabami, na których rzecz cesarstwo utraciło swoje posiadłości w Afryce i Hiszpanii. W VIII wieku Bizancjum osłabło na skutek konfliktu religijnego rozpoczętego w 726 r. Był on związany z ruchem obrazoburców (ikonoklastów) zwalczającym kult obrazów. Specjalnymi edyktami cesarz zakazywał umieszczania obrazów w świątyniach. Koniec tego ruchu ok. 843 roku.

Slide 18

Rozkwit Ostatecznie Bizancjum pokonało wewnętrzne trudności i weszło w okres ponownego rozkwitu trwającego do poł. XI wieku. Z Bizancjum wypłynęły pierwsze misje chrystianizacyjne na tereny słowiańskie sukcesem była chrystianizacja Państwa Wielkomorawskiego, Serbii, Rusi Kijowskiej i Bułgarii. Ci ostatni za panowania Bazylego II Bułgarobójcy zostali krwawo podporządkowani cesarstwu. Dopiero XI wiek przyniósł ze sobą zagrożenie tureckie. Bizancjum musiało skorzystać z pomocy Europy. Konsekwencją tego była organizacja ruchu krucjatowego.