2
Po 1849 roku na krótko zamarł ruch zjednoczeniowy we Włoszech. Tymczasem, dzięki reformom wewnętrznym, na czoło państewek włoskich wysunęły się państwa północne - Piemont i Toskania. Sytuacja na Płw. Apenińskim do 1850 roku była bardzo skomplikowana, gdyż wielkimi wpływami cieszyła się Austria (Lombardia i Wenecja), w Rzymie stacjonował garnizon francuski, a jedynym niepodległym państwem było Królestwo Sardynii, na którego czele sta król Wiktor Emanuel II z dynastii Sabaudzkiej.
3
Etapy walki o zjednoczenie: a) b) c) Ruchy rewolucyjne w latach 30. XIX wieku Wydarzenia tzw. Wiosny Ludów Walki w latach 50 i 60 XIX wieku
4
Giuseppe Mazzini (1805 1872) Działacz polityczny, zwolennik republiki, który w 1831 roku założył organizację Młode Włochy - Giovine Italia. Było to tajne stowarzyszenie, którego członkowie mieli na celu: odrodzenie moralne i polityczne narodu włoskiego, zjednoczenie Włoch i wspólna walkę z innymi narodami walczącymi o wolność. Współpracowali z działaczami m.in. Młodej Polski
5
Lata 1859- 1861 Działalność rozpoczął premier Sardynii hr. Emilo Cavour, któremu zależało na ograniczeniu wpływów austriackich i poszerzenie władztwa Piemontu o Lombardię i Wenecję. W 1858 59 z inicjatywy hr. Cavoura doszło do porozumienia francusko sardyńskiego, na wypadek ataku ze strony Austrii. Dodatkowo Francja zawarła układ z Rosja, która miała powstrzymywać Prusy od pomocy Austrii.
6
Ultimatum i wojna W 1859 Austria wysłała do Sardynii ultimatum z żądaniem przerwania zbrojeń. Negatywna odpowiedź Piemontu spowodowała ostry konflikt i w konsekwencji Austria rozpoczęła wojnę. Żadna ze stron nie była do wojny przygotowana, ale dowodzona przez Napoleona III armia francuska wykorzystywała błędy Austriaków i odnosiła zwycięstwa. Najważniejszymi z bitew były: - bitwa pod Magentą (4 VI) - bitwa pod Solferino (14 VI)
7
Pokój w Zurychu - 1859 Pod wpływem zwycięstw i agitacji hr Cavoura w poszczególnych częściach Włoch zaczęły wybuchać powstania. Napoleon III obawiając się wymknięcia się sytuacji spod kontroli zmuszony został do podpisania pokoju w Villafranca, a następnie w listopadzie pokoju w Zurychu. W ten sposób Lombardia przeszła we władanie Francji, która następnie przekazała ją Sardynii.
8
Rok 1860 W 1860 na Sycylii wybuchło powstanie przeciwko królowi Ferdynandowi II ( z dynastii Bourbonów). Aby wspomóc powstańców, środowisko Mazziniego, wysłało z Genui ochotników pod dowództwem gen. Giuseppe Garibaldiego. Wyprawa ta złożona z ok. 1200 uczestników, została nazwana wyprawą tysiąca lub marszem tysiąca czerwonych koszul .
9
Wraz z wyzwalaniem poszczególnych ziem przez oddział Garibaldiego, dokonywała się rewolucja społeczna chłopi otrzymywali ziemię, znoszono powinności feudalne itd. Hr. Cavour wraz z Napoleonem III zaczęli obawiać się zajęcia ziem włoskich przez Garibaldiego, dlatego zdecydowali się wysłać wojska Sardynii do Państwa Kościelnego i Królestwa Obojga Sycylii. Garibaldi ceniąc bardziej interes państwa niż własne przekonania poparł Wiktora Emanuela II.
10
1861 częściowe zjednoczenie W rezultacie przeprowadzonych w Państwie Kościelnym i Sycylii plebiscytów, zostały one przyłączone do Król. Sardynii. W 1861 w Turynie zebrał się pierwszy ogólnowłoski parlament, który ogłosił króla Wiktora Emanuela II królem Włoch. Poza granicami państwa pozostały jedynie Wenecja i Rzym.
11
1866 wojna prusko austriacka W 1866 wybuchła wojna prusko austriacka, w której Włosi opowiedzieli się po stronie Prus. Wojska włoskie zostały rozgromione pod Custozzą. W konsekwencji pokoju włosko austriackiego podpisanego za pośrednictwem Francji, Wenecja została oddana Francji, która z kolei przekazała ja Królestwu Włoch.
12
Zjednoczenie Włoch - 1871 W 1870 roku doszło do wojny francusko pruskiej. W konsekwencji której Francja została zmuszona wycofać wojska z Państwa Kościelnego. Sytuację tę wykorzystał Wiktor Emanuel II, który zajął Rzym. Miasto to zostało przyłączone do Królestwa Włoch a w 1871 roku stało się jego stolicą. Aktu tego nie uznał Papież, który zamknął się za murami Watykanu i ogłosił się jego więźniem.
