Na gruzach Imperium Romanum – państwa barbarzyńskie

Zobacz slidy

Treść prezentacji

Slide 1

Państwo Franków. NA GRUZACH IMPERIUM ROMANUM PAŃSTWA BARBARZYŃSKIE.

Slide 2

Państwa germańskie W V wieku n.e. następuje całkowity rozpad Imperium Rzymskiego, na którego dawnym terytorium zaczynają tworzyć się nowe państwa formowane przez plemiona germańskie. Najwcześniej uformowało się państwo Wizygotów na terenie dzisiejszej Hiszpanii z głównym ośrodkiem - Tuluzą. Ostrogoci (Goci wschodni) założyli swe królestwa w Italii oraz w Ilyrii.

Slide 4

Państwa germańskie Wandalowie założyli państwo w północnej Afryce, zajmując większość posiadłości byłej Kartaginy. Jutowie, Anglowie i Sasi zbudowali swoje państewka w Brytanii oraz w Galii. Stosunkowo najsilniejszym nowym tworem politycznym było powstałe na terenie dzisiejszej Belgii państwo Franków.

Slide 6

Walki Justyniana Wielkiego Podział Cesarstwa Rzymskiego spowodowany najazdami germańskimi nie był trwały, ponieważ już od 527 r. n.e. cesarz Justynian Wielki rozpoczął walkę z wrogimi plemionami. W 527 r. pokonał Wandalów, w 533 r. wyparł Ostrogotów z Italii i na krótko poszerzył swoje władztwo na zachodzie. Jednak już po jego śmierci Italię zajęło plemię Longobardów. Podobnie terytoria północnoafrykańskie pozostały własnością Bizancjum tylko do VII wieku, kiedy najazdy Arabów oderwały je od cesarstwa.

Slide 7

Kościół we wczesnym średniowieczu Po upadku Cesarstwa na Zachodzie Kościół stał się najważniejszą instytucją tym rejonie świata. Biskup Rzymu w VI w. przyjął tytulaturę papież (gr. pappas (ojciec)forma funkcjonująca w języku polskim pochodzi od czeskiego papež) i stał się symbolem dawnego ładu. Kościół wobec barbarzyńców stosował politykę łagodną, opierającą się na kontaktach dyplomatycznych , wciągając do współpracy władców plemion germańskich.

Slide 8

Kościół we wczesnym średniowieczu Jednocześnie Kościół poszerzał swe wpływy poprzez organizację misji na terytorium osadnictwa germańskiego oraz przez organizację zakonów. Monastycyzm (ruch zakonny) powstał ok. VI w. n.e. a za jego twórcę uważa się Benedykta z Nursji, który ok. 529 roku założył klasztor na Monte Cassino, a w 540 r. napisał dla niego regułę zakonną.

Slide 10

Państwo Franków Powstało na terenie dzisiejszej Belgii w V w. n.e. i szybko nawiązało kontakt z wodzami rzymskimi. Król Childeryk I walczył w imieniu Kościoła, ale jego syn Chlodwig (Klodwig)z dynastii Merowingów, pokonał rzymskiego namiestnika w Galii i zajął tereny dzisiejszej Francji. Chlodwig założył własne państwo z ośrodkiem w Soissons. Działania Chlodwika dostrzegł Kościół, który potrzebował zbrojnego ramienia ochraniającego jego włości ciągle zagrożone najazdami barbarzyńców.

Slide 11

Chrzest Chlodwiga Propozycja współpracy z papieskim Rzymem zbiegła się ze śmiercią pierwszej żony Chlodwiga oraz z propozycją ponownego małżeństwa z księżniczką burgundzką Klotyldą. Przyszła żona przekonywała Chlodwiga do przyjęcia chrześcijaństwa. W 496 roku Chlodwig przyjął chrzest i stał się przywódcą politycznym chrześcijan w królestwach rzymsko germańskich.

Slide 13

Rola majordomów Frankońscy władcy mieli w zwyczaju dzielić swoje władztwo pomiędzy swoich synów. W VII wieku państwo Franków rozpadło się na 3 mniejsze państewka Neustrię, Austrazje i Burgundię. Władza zwierzchnia nad nimi jednak należała do króla, choć w rzeczywistości rządzili nimi majordomowie (łac. major domus starszy domu, urzędnik zarządzający dworem królewskim).

Slide 14

Majordom Karol Młot W VIII w n.e. jeden z majordomów Karol Młot zdobył uznanie najważniejszych ludzi w państwie dzięki wygranej w bitwie pod Poitiers (732 r.). Dzięki wyparciu Arabów z państwa zdobył poparcie możnych i w VIII wieku udało mu się zdobyć władzę w państwie. Przekazał urząd majordoma swojemu synowi, który w 751 roku (po śmierci Chlderyka III) przejął pełnię władzy.

Slide 15

Pepin Krótki Chcąc usprawiedliwić nielegalne przejęcie władzy Pepin Mały (Krótki) wystosował zapytanie do papieża: W naszym królestwie król nie sprawuje już władzy. Czy to dobrze czy źle? Odpowiedź papieża była krótka: Lepiej ustanowić królem tego, który sprawuje władzę realną, ponieważ w sten sposób porządek rzeczy nie będzie zakłócony. Taka odpowiedź była jednocześnie zgodą na detronizację ostatniego Merowinga i zgodą na koronację Pepina (754 r.). Tym samym został ustanowiony zwyczaj, w którym papież namaszczał koronowanego władcę państwa.

Slide 17

Patrimonium Sancti Petri Pepin od początku swego panowania musiał zmagać się z Longobardami najeżdżającymi jego państwo. W roku 754 uporał się z nimi, a i snuł plany utworzenia Państwa Kościelnego. W roku 756 z ziem odebranych Longobardom utworzył patrimonium sancti Petri ojcowiznę świętego Piotra zalążek państwa kościelnego.

Slide 18

Kultura karolińska MONARCHIA KAROLA WIELKIEGO

Slide 19

Karol i Karloman Pepin Mały aby zabezpieczyć władzę swojej dynastii podzielił państwo pomiędzy dwóch synów: Karola i Karlomana. Karloman kontynuował politykę ojca, natomiast Karol optował za bardziej imperialną opcją. Konflikt miedzy braćmi zakończyła śmierć Karlomana w 771 roku. Wskutek tego cała władza znalazła się w rekach Karola.

Slide 21

Państwo Karola Początki samodzielnego panowania Karola to walki z Longobardami, zakończone w 774 r. Później zdecydował się na walki w Hiszpanii zajętej przez Arabów, ale nie osiągnął tam sukcesów, a jedynie poniósł straty podczas odwrotu, co zostało utrwalone w Pieśni o Rolandzie. Od 772 785 r. Karol toczył zaciekłe boje z Sasami, co zakończyło się wymordowaniem wszystkich wodzów saskich, przesiedleniem Sasów na zachód i zasiedleniem Frankami ich terytoriów.

Slide 22

Władztwo Karola Wielkiego Karol Wielki dążył do zjednoczenia wszystkich ludów germańskich i utworzenia nowego Imperium Rzymskiego pod jego przywództwem. Po licznych podbojach w VIII wieku Karol Wielki władał ogromnym państwem sięgającym od Pirenejów po Łabę i Morze Północne. Brakowało mu tylko cesarskiej korony.

Slide 24

Karol Wielki cesarzem Okazja do zdobycia korony nadarzyła się w roku 799, kiedy to papież Leon III został uwięziony. Udało mu się zbiec i udać na dwór Karola, który zapewnił mu ochronę. Dzięki temu papież wydał decyzję o koronacji cesarskiej Karola, która odbyła się 25 XII 800 roku.

Slide 25

Organizacja wewnętrzna państwa Karola Po koronacji Karol rozpoczął budowę wewnętrzną swego państwa. Na rubieżach utworzył marchie (zorganizowany wojskowo okręg pograniczny zarządzany przez margrabiego). Państwo podzielił na 250 hrabstw (okręg administracyjny zarządzany przez hrabiego). Do obowiązków hrabiego należało organizowanie i dowodzenie pospolitym ruszeniem, sprawowanie sądów i utrzymywanie łączności miedzy hrabstwem a władcą.

Slide 26

Monarchia patrymonialna Rządy Karola upływały na ciągłych podróżach po państwie, w czasie których ustanawiał wiele nowych rozporządzeń tzw. kapitularzy. Karol Wielki traktował państwo jak swoją prywatną własność, dlatego zarządzał nim wg swego uznania. Stąd zapoczątkował nową formę ustroju politycznego państwa monarchię patrymonialną. Jest to taka monarchia, w której król uznaje państwo za swoją własność i swobodnie nim dysponuje. Sprawuje dożywotnio władzę i przekazuje ją swym potomkom.

Slide 27

Kultura karolińska Karol Wielki współpracował z duchowieństwem ówczesną elitą intelektualną. Szczególnie zasłużył się mnich anglosaski Alkuin sprawujący opiekę nad uczonymi w Akwizgranie. Ich obecność przyczyniła się do rozkwitu oświaty i kultury w państwie Karola. Z polecenia Karola: utworzono elementarne szkoły parafialne oraz wyższe przykaterdralne; Powiększono biblioteki przyklasztorne; Przepisywano księgi nowym rodzajem pisma minuskułą karolińską; Wznoszono budowle w stylu romańskim i bizantyjskim.

Slide 29

Śmierć Karola Wielkiego Karol Wielki zmarł w 814 roku w Akwizgranie, a jego następcą został najstarszy syn Ludwik Pobożny. W 817 roku Ludwik mianował współcesarzem swego syna Lotara, który sprawował władzę zwierzchnią nad swymi młodszymi braćmi. Wkrótce jednak i dwaj bracia zapragnęli posiadać pełnię władzy. Rozpoczął się konflikt.

Slide 30

Traktat w Verdun W 841 roku po latach walk o władzę trzech braci podpisało układ potwierdzony traktatem w Verdun w 843 roku. Na jego mocy imperium karolińskie zostało podzielone na 3 części: Lotar otrzymał pas ziemi od Italii po Morze Północne z Rzymem i Akwizgranem oraz zatrzymał tytuł cesarski; Karol Łysy otrzymał część zachodnią odpowiadającą mniej więcej dzisiejszej Francji; Ludwik Niemiecki - otrzymał część wschodnią odpowiadającą mniej więcej dzisiejszym Niemcom; Państwo Lotara (Lotaryngia) nie przetrwało długo, gdyz padło łupem sąsiadów. Tytuł cesarski od 877 roku również przestał funkcjonować i stracił znaczenie.

Slide 31

KONIEC