Kościół we wczesnym średniowieczu. Spór o inwestyturę.

Zobacz slidy

Treść prezentacji

Slide 1

Kościół we wczesnym średniowieczu Władze i idee uniwersalne

Slide 2

Powstanie nowych państw europejskich nie oznaczało zaniku władzy uniwersalnej czyli zwierzchniej rzeczywistej lub głoszącej, że ma do tego prawo. Takimi władzami były Kościół (Papież) i cesarstwo. Przemiany polityczne i religijna we wczesnym średniowieczu doprowadziły do konfliktu między tymi ośrodkami władzy znanego jako spór o inwestyturę.

Slide 3

Cesarstwo Ottonów Po podziale Państwa Franków część ofiarowana Ludwikowi Niemieckiemu straciła na znaczeniu, zapewne dlatego iż jej władcom nie udało się zdobyć tytułu cesarskiego. Odbudowę autorytetu państwa wschodniofrankijskiego podjął król Otton I z dynastii saskiej. Dzięki rozmyślnej polityce i ekspansji udało się mu zdobyć Lotaryngię i wpływy w

Slide 5

Otton I Duże znaczenie dla potęgi niemieckiej w Europie miało odepchnięcie najazdu Węgrów w bitwie na Lechowym Polu w 955 r. To utorowało Ottonowi I drogę do korony cesarskiej, tym bardziej że sukcesem okazała się jego wyprawa do Włoch i detronizacja króla włoskiego. Z taką siłą papież musiał się liczyć, dlatego w 962 roku papież Jan XII koronował Ottona I na cesarza rzymskiego. Koronacja ta dawała szczególne miejsce i prawa cesarstwu Niemieckiemu.

Slide 7

Reformy w Kościele Od X wieku autorytet i potęga papiestwa zaczęły słabnąć. W siłę zaś rosło cesarstwo, zdobywając coraz więcej praw i nowe terytoria. Władza papieża zmalała jeszcze po 1054 r. kiedy dokonała się schizma wschodnia, bo władza uniwersalna papieża ograniczyła się do chrześcijaństwa zachodniego. Dlatego od połowy X w. w Kościele

Slide 8

Reformy w Kościele Celem reform było podniesienie kwalifikacji kleru oraz pogłębienie ich religijności i moralności. Stąd pomysł wprowadzenia celibatu (bezżenności) wśród duchownych. Ważną zmianą było również uwolnienie się od zwierzchnictwa władzy świeckiej i wyeliminowanie tzw. symonii, czyli handlowania stanowiskami kościelnymi.

Slide 9

Cluny Decydujące znaczenie dla reformy Kościoła miało wybudowanie opactwa w Cluny w Burgundii w 910 roku. Stało się ono centrum reformy zrzeszającym sieć opactw w całej Europie. Była to tzw. kongregacja kluniacka. W 1059 r. na synodzie w Rzymie zapadło wiele decyzji kluczowych dla organizacji Kościoła w

Slide 11

Reformy - Papieża wskazywać miał cesarz, a nie jak dotychczas wybrani przedstawiciele kleru; - Wyboru dokonywali kardynałowie; - Wyboru biskupów dokonywać miały kapituły katedralne (zgromadzenia księży przy katedrach); - Zwalczano nepotyzm, czyli zjawisko obsadzania stanowisk krewnymi; - Zakazano przyjmowania inwestytury od osób świeckich; Najwybitniejszym reformatorem stał się powiązany z ruchem kluniackim papież Grzegorz VII.

Slide 12

Grzegorz VII Grzegorz VII dążył do całkowitego uniezależnienia się papieży od cesarzy oraz głosił niewątpliwą wyższość władzy kościelnej nad świecką. W uchwalonym akcie Dictatus Papae stwierdził, że papież powinien być zwierzchnikiem całego chrześcijaństwa, a więc jest ponad cesarzami, królami i władcami

Slide 15

Spór o inwestyturę Kiedy Grzegorz VII ogłosił zakaz przyjmowania godności, Henryk IV król niemiecki, zdetronizował go. Papież odpowiedział ekskomuniką Henryka IV, co wywołało bunt lenników wobec przeklętego monarchy. Osamotniony król udał się do Włoch i w 1077 roku pod zamkiem w Canossie ( gdzie przebywał papież) klęczał i prosił Grzegorza VII o wybaczenie. Wydarzenie to wstrząsnęło ówczesnym światem. Jako że pokuta i rozgrzeszenie są jednymi z najważniejszych sakramentów, papież zdjął klątwę.

Slide 16

Do dziś jednak pozostało powiedzenie udać się do Canossy prosić o rozgrzeszenie. Henryk IV powrócił do Niemiec, tam rozprawił się z buntownikami i zebrał armię. Wyruszył do Włoch gdzie ponownie zdetronizował Grzegorza VII i wybrał swojego papieża (antypapieża) i z jego rąk odebrał koronę cesarską w 1084 roku. Grzegorz VII niebawem zmarł na wygnaniu. Konflikt Grzegorza VII z Henrykiem IV był jednym z największych konfliktów w średniowiecznej Europie. Ale spór o przewodnictwo w chrześcijaństwie trwał aż do 1122 roku.

Slide 17

Konkordat wormacki W 1122 roku zawarty został tzw. Konkordat wormacki, czyli kompromisowy układ pomiędzy papiestwem a cesarstwem. Cesarz zgadzał się na wybór biskupów zgodnie z prawem kościelnym, ale zachował prawo do przekazywania im dóbr lennych. Akt ten również potwierdzał niezależność papieży i umacniał ich pozycje jako głowy Kościoła chrześcijańskiego.