Biologia

Funkcje ruchowe

6 lat temu

Zobacz slidy

Funkcje ruchowe - Slide 1
Funkcje ruchowe - Slide 2
Funkcje ruchowe - Slide 3
Funkcje ruchowe - Slide 4
Funkcje ruchowe - Slide 5
Funkcje ruchowe - Slide 6
Funkcje ruchowe - Slide 7
Funkcje ruchowe - Slide 8
Funkcje ruchowe - Slide 9
Funkcje ruchowe - Slide 10
Funkcje ruchowe - Slide 11
Funkcje ruchowe - Slide 12
Funkcje ruchowe - Slide 13
Funkcje ruchowe - Slide 14
Funkcje ruchowe - Slide 15
Funkcje ruchowe - Slide 16
Funkcje ruchowe - Slide 17
Funkcje ruchowe - Slide 18
Funkcje ruchowe - Slide 19
Funkcje ruchowe - Slide 20
Funkcje ruchowe - Slide 21
Funkcje ruchowe - Slide 22
Funkcje ruchowe - Slide 23
Funkcje ruchowe - Slide 24
Funkcje ruchowe - Slide 25
Funkcje ruchowe - Slide 26
Funkcje ruchowe - Slide 27
Funkcje ruchowe - Slide 28
Funkcje ruchowe - Slide 29
Funkcje ruchowe - Slide 30
Funkcje ruchowe - Slide 31
Funkcje ruchowe - Slide 32
Funkcje ruchowe - Slide 33
Funkcje ruchowe - Slide 34
Funkcje ruchowe - Slide 35
Funkcje ruchowe - Slide 36
Funkcje ruchowe - Slide 37
Funkcje ruchowe - Slide 38

Treść prezentacji

Slide 1

Kora mózgowa i zachowanie Główne rodzaje kory wyróżnione na podstawie ilości warstw widocznych w wycinkach histologicznych Mapa cytoarchitektoniczna kory mózgowej opracowana przez Korbiniana Brodmanna (1868-1918) na podstawie grubości warstw i typu komórek w korze mózgowej. Okolice kory mózgu nie mają nazw, tylko numery od 1 do 52 (Brodmann area, BA) Najważniejsze obszary: kora motoryczna BA 4, kora przedmotoryczna BA 6, przednie obszary wzrokowe BA 8, kora czuciowa BA 3,1,2, kora wzrokowa BA 17, 18, 19, kora słuchowa BA 41, 42. Obszar mowy Wernickego BA 22, obszar mowy Broki BA 44.

Slide 2

Co czyni nas ludźmi?

Slide 3

Filogeneza kory mózgowej wczesne poglądy Wczesne (do 1970) poglądy na wydarzenia w trakcie rozwoju kory mózgowej, od ryby do ssaka: - liniowy wzrost kresomózgowia (półkule mózguspoidła jądra podstawne węchomózgowie) - u ryby kora służyła głównie do odbioru (paleocortex) i analizy (archicortex) bodźców węchowych. - u płazów, a szczególnie u gadów, pojawiła się nowa kora (neocortex) - u gadów i ptaków inne bodźce sensoryczne dochodzą do kory poprzez wzgórze. - znaczne powiększenie kory nowej oraz ilości wejść ze wzgórza i zwojów podstawy u ssaków.

Slide 4

Filogeneza kory mózgowej nowe obserwacje Nowe obserwacje: -Kresomózgowie nie rozwijało się stopniowo lecz skokowo (np. delfiny). -Projekcje dróg węchowych do kresomózgowia są właściwe (specyficzne) tylko dla pewnych obszarów kory. -Bodźce innych modalności sensorycznych, przechodzące przez wzgórze są obecne już u ryb -Podobnie, lecz niezależnie rozwinięte struktury nazwano homoplastycznymi w odróżnieniu od odpowiednich struktur rozwijających się liniowo (tj. homologicznych).

Slide 5

Filogeneza kory mózgowej - podsumowanie

Slide 6

Ontogeneza kory mózgowej Etapy rozwoju ludzkiego mózgu: 4 tygodnie: - widoczny podział cewki nerwowej (neural tube) na różne obszary (prosencephalon, encephalon, mesencephalon, rhomboencephalon) -pojawia się pęcherzyk wzrokowy (optic vesicle, OV) 5 tygodni: -wyróżniają się nowe obszary: telencephalon i diencephalon, metencephalon i myelencephalon -Powstaje zalążek podwzgórza 7 tygodni: -powstaje wzgórze łączące telencephalon z pozostałymi częściami układu nerwowego. -powstaje wyspa (medulla), most (pons) i móżdżek (cerebellum) ------------------------------------------------------------------zmiany typowe dla ssaków: 2 miesiące: -wzrost telencephalonu 3 miesiące: -telencephalon przykrywa część ogonową pnia mózgu -widoczny początek podziału na płaty (lobes) 4 - 9 miesięcy: -wzrost kory nowej wraz z pofałdowaniem -zupełne przykrycie rdzenia kręgowego

Slide 7

Początki układu nerwowego We wczesnym zarodku zaczynają się wyróżniać 3 warstwy: zewnętrzna (ektoderma), wewnętrzna (endoderma) i środkowa (mezoderma). Układ nerwowy rozpoczyna się we wczesnym stadium rozwoju embrionalnego w części środkowogrzbietowej ektodermy - tzw. płytce nerwowej.

Slide 8

Początki układu nerwowego A. Położenie płytki nerwowej w stosunku do nieneuronalnej ektodermy, mesodermy i endodermy. B. Komórki grzebienia nerwowego (neural groove) leżące po obu stronach płytki nerwowej rozpoczynają różnicowanie się obwodowego układu nerwowego. C. Rynienka zagłębia się coraz bardziej D. Wierzchołki rynienki stykają się ze sobą tworząc cewę nerwową. Komórki wyściełające cewę nerwową dzielą się i różnicują w kierunku neuronów i komórek glejowych.

Slide 9

Neurogeneza powstawanie neuronów Komórki wyściełające cewę nerwową przechodzą powtarzalny cykl migracji związanych z podziałem komórki (mitozą). Cykl rozpoczyna się od niezróżnicowanej komórki zawierającej diploidalne DNA (zawierająca po dwa chromosomy danego typu ) (faza G1). Jądro komórki przemieszcza się na zewnątrz i rozpoczyna replikacje DNA (faza S). Po podwojeniu zawartości DNA w jądrze (dolny rysunek), przemieszcza się ono z powrotem do wewnątrz (faza G2) i rozpoczyna mitozę w pobliżu ścianki (faza M). W wyniku mitozy powstają dwie komórki z diploidalną zawartością DNA. Powstała komórka i) może stać się neuronem i rozpocząć migrację w kierunku swojego miejsca docelowego, lub ii) staje się komórką niezróżnicowaną i zaczyna od nowa powtarzalny cykl podziału.

Slide 10

Migracje neuronów Migrujący neuron. Z: http:www.rockefeller.edulabheadshattenmechanism.html Radialne komórki glejowe dostarczają wytycznych dla migrujących neuronów W płytce korowej (cortical plate, CP) neurony mijają warstwy głębokie i dążą do warstwy I.

Slide 11

Dojrzewanie neuronów Dojrzewanie neuronów trwa znaczną część życia. Podczas rozwoju neuronu od fazy embrionu do dorosłego człowieka, neurony rosną, oraz wykształcają drzewa dendrytyczne i kolaterale aksonu. Wczesne dzieciństwo jest fazą dynamicznego dojrzewania komórek w korze.

Slide 12

Dojrzewanie synaps Przebieg czasowy rozwoju synaps w różnych obszarach kory mózgowej małpy. Na rys. F pokazano lokalizacje badanych obszarów. Powierzchniowa gęstości synaps w neuropilu (tkanka korowa bez ciał komórek i bez naczyń krwionośnych) była badana poprzez liczenie synaps na 100 mikrografiach z mikroskopu elektronowego. Poziomy szary pas wskazuje wartość średnią u dorosłego osobnika. Czas (w skali logarytmicznej) przebiegał od zapłodnienia do wieku 20 lat. W badaniach zidentyfikowano 500 000 synaps w 25 000 mikorgrafiach u 22 małp. Schemat rozwoju synaps jest taki sam we wszystkich badanych obszarach kory. U płodu następuje stały wzrost gęstości synaps, osiągający poziom dojrzałego organizmu w chwili urodzin. Po narodzinach gęstość rośnie jeszcze przez 2-4 miesiące, a następnie opada (wpierw szybko, następnie wolno) i osiąga poziomu dorosły w wieku 2-4 lata. Wyniki wskazują na nadprodukcję i eliminację. Konkurencja i walka o przetrwanie w świecie zewnętrznym odzwierciedla się w walce o przetrwanie synaps w wewnętrznym świecie neuronów. Przeżywają obwody najbardziej skuteczne w przetrwaniu całego organizmu.

Slide 13

Poziomy organizacji kory Poziomy organizacji układu nerwowego i kory mózgowej. Poziom cząsteczek i jonów oraz kanałów i receptorów w korze odpowiada tym samym poziomom w innych strukturach mózgu.

Slide 14

Poziomy organizacji kory synapsy i kolce dendrytyczne Rozwój synaptyczny jest w dużej mierze związany z rozwojem kolców dendrytycznych. Każdy kolec jest siedzibą synapsy; kolce odgrywają role w nadprodukcji i eliminacji. Synapsy w korze są bardzo czułe na sygnały środowiska. Np. pozbawienie sygnałów wzrokowych prowadzi do redukcji ilości kolców (w ciele kolankowatym bocznym - część B na rysunku. 1 warunki normalne, 2 wychowanie w ciemności), wychowanie w stymulującym otoczeniu powoduje wzrost grubości kory i większe połączenia synaptyczne.

Slide 15

Poziomy organizacji kory jednostki kolców dendrytycznych Oddziaływanie pomiędzy kolcami może generować operacje logiczne w dendrytach komórek kory. A. Segment dendrytyczny neuronu kory z czterema wejściami synaptycznymi. B. Model kompartmentowy segementu z rys. A. Kompartmenty pasywne pokazane są na biało, kompartmenty aktywne są zacieniowane, a C i D przedstawia ich obwody zastępcze. E. Symulacja odpowiedzi układu w wyniku pobudzenia komp. 1 i 2. Jednoczesne pobudzenie 1 i 2 prowadzi do powstania impulsów w komp. 1 i 2 oraz, poprzez pasywną propagację, w komp. 3 i 4. Układ funkcjonuje jak bramka logiczna AND. F. Symulacja odpowiedzi układu w wyniku pobudzenia komp. 1 i hamowania komp. 7. Hamowanie komp. 7 blokuje powstawanie impulsu w komp. 2 i 3 lecz nie w komp. 1. Układ funkcjonuje jak bramka logiczna NOT-AND

Slide 16

Poziomy organizacji kory neurony korowe W korze znajduje się wiele rodzajów komórek. Występuje tu zasadniczy podział na komórki piramidalne, tworzące wyjścia i niepiramidalne, głównie interneurony hamujące. Komórki w różnych warstwach kory różnią się rozmiarem i własnościami. W płytkich warstwach kory występują komórki typu RS (regular spiking), w głębszych warstwach występują zarówno RS jak i IB (intrinsically bursting). Interneurony we wszystkich warstwach są typu FS (fast spiking). Funkcjonalne znaczenie różnych wzorców odpalania jest wciąż badane. Mircea Steriade, Neocortical Cell Classes Are Flexible Entities. NATURE REVIEWS NEUROSCIENCE, VOL. 5, pp. 121-134, 2004.

Slide 17

Poziomy organizacji kory obwody lokalne Podobnie jak w innych obszarach mózgu, obwody synaptyczne w korze zbudowane są z elementów triady synaptycznej: włókna wejściowe, neurony wyjściowe i neurony wewnętrzne (interneurony). A. Podstawowy obwód korowy: 1. Dostaje wejścia pobudzające na dendryty dystalne neuronów piramidalnych. 2. Kolaterale axonalne są pobudzające (reexcitatory, RE). 3. Interneurony dostają wejścia i zapewniają hamowanie do przodu (feedforward inhibition, FI) ilub otrzymują wejścia z kolaterali i zapewniają hamowanie boczne (lateral inhibition, LI). W prostej korze (agranular neocortex, B.) np. kora motoryczna i asocjacyjna, komórki dostają wejścia z innych obszarów kory. Występują połączenia typu RE, FI, LI. W korze ziarnistej (granular neocortex, C.) np. kora wzrokowa, wejścia aferentne ze wzgórza dochodzą do komórek gwiaździstych (stellate cells), definiując nową warstwę (IV). Komórki gwiaździste tworzą stację przekaźnikową w korze, w której odbywa się wstępne obrabianie informacji, zanim dotrze ona do komórek piramidowych.

Slide 18

Poziomy organizacji kory moduły Obwody lokalne w korze nie są zorganizowane w sposób rozmyty lecz w skupiska tzw. moduły. Przykłady modularyzacji kory podane są w tabeli.

Slide 19

Poziomy organizacji kory moduły w korze wzrokowej Moduły nie są wpisane statycznie lecz tworzą się pod wpływem doświadczenia. A. U małpy projekcje oczne z ciała kolankowatego bocznego w embrionie są początkowo rozległe i nakładające się na siebie w korze wzrokowej. Na 2 tygodnie przed urodzeniem (E144) następuje segregacja wejść z jednego i drugiego oka i powstanie kolumn dominacji ocznej, w pełni ukształtowanych w 3-6 tygodni po urodzeniu. B. Jeśli jedno oko będzie zamknięte od urodzenia, kolumny dominacji ocznej drugiego oka ulegną powiększeniu. Deprywacja jednooczna następowała w wieku: a) 2 tygodnie, b) 5.5 tygodnia, c) 10 tygodni, d) w dorosłości. Zmiany w korze wzrokowej następują gdy deprywacja zaczyna się w trakcie kształtowania się kolumn (przypadek a i b).

Slide 20

Poziomy organizacji kory obszary i płaty korowe Kora ssaków składa się z czterech płatów: czołowy (frontal), ciemieniowy (parietal), skroniowy (temporal) i potyliczny (occipital). Płat potyliczny dostaje wejścia wzrokowe, płat ciemieniowy wejścia czuciowe, płat skroniowy wejścia słuchowe, w płacie czołowym ma początki wiele dróg ruchowych. Obszary płatów nie zaangażowane bezpośrednio w drogi zmysłowe lub motoryczne nazywane są obszarami asocjacyjnymi. Obszary te uległy największemu powiększeniu u człowieka co czyni je jednym z atrybutów człowieka.

Slide 21

Poziomy organizacji kory układy rozproszone przetwarzanie informacji wzrokowej Większość zachowań kontrolowanych przez korę zależy od oddziaływania obszarów należących do różnych płatów korowych. Innymi słowy, funkcje kory są zorganizowane w systemy rozproszone. Przykładem może być analizowanie informacji wzrokowej angażujące obszary w płacie potylicznym, ciemieniowym i skroniowym. B.W niższej części płata skroniowego analizowane są własności obiektów. C.W tylnej części płata ciemieniowego analizowane są relacje przestrzenne między obiektami. Droga grzbietowa (dorsal) jest wielosensoryczna i łączy informacje wzrokową z informacją czuciową ręki.

Slide 22

Wewnętrzne reprezentacje i płaty czołowe A. W płatach czołowych następuje tworzenie wewnętrznej reprezentacji świata zewnętrznego na podstawie informacji wzrokowej. Małpy z uszkodzoną korą czołową (i noworodki do 1 roku życia) nie potrafią wykonać zadania polegającego na utrzymaniu obiektu w wewnętrznej reprezentacji, nie znajdującego się w polu widzenia (delayed response test). B. Badania neuroanatomiczne pokazały silne wzajemne połączenia pomiędzy obszarami asocjacyjnymi w korze przedczołowej i ciemieniowej. Występują też drogi równoległe biorące udział w analizowaniu różnego typu informacji.

Slide 23

Płaty czołowe, pamięć robocza i choroby psychiczne Working memory confers the ability to guide behavior by internal representations of the outside world rather than by immediate stimulation and thus to base behavior on ideas and thoughts. P. Goldman-Rakic, 1991. Prefrontal cortical disfunction in schizophrenia: the relevance of working memory. In Psychopathology and the Brain. New York, Raven Press. Schizofrenia może polegać na załamaniu mechanizmów dzięki którym reprezentacja wewnętrzna świata (wiedza) rządzi zachowaniem. Obserwacje potwierdzające hipotezę: 1.Schizofrenicy łatwo się rozpraszają pod wpływem zewnętrznych bodźców 2. Schizofrenicy słabo wypadają w teście delayed response 3. Pacjenci ze schizofrenią mają zmniejszony przepływ krwi w płatach czołowych.

Slide 24

Półkule mózgowe lateralizacja i dominacja Pierwszy dowód na asymetrię funkcjonalną (lateralizacja) półkul podał Paul Broca w 1863. Aparat mowy znajduje się w płacie czołowym lewej półkuli (dominacja lewej półkuli w mowie). Oryginalny rysunek Wernickego (1874) pokazujący koncepcje obwodów mowy. Dźwięk docierający do uszu, zamienia się na impulsy nerwowe i dociera drogami słuchowymi (a) do mózgu, gdzie obrazy dźwięku są przechowywane w polu Wernickego (a). Obrazy neuronalne przesyłane są do pola Broki (b), które aktywuje wychodzące projekcje motoryczne kontrolujące aparat mowy.

Slide 25

Dominacja Schematyczny rysunek mózgu z zaznaczonymi specjalizacjami obu półkul. Pomiędzy półkulami widoczne przecięte spoidło wielkie. Lewa półkula dominuje w: mowie, języku, złożonych ruchach zamierzonych, czytaniu, pisaniu i arytmetyce. Prawa półkula dominuje w: funkcjach nielingwistycznych, takich jak rozpoznawanie wzorców wzrokowych, słuchowych, czuciowych, orientacji przestrzennej, rozpoznawanie kształtu, orientacji kierunku w przestrzeni oraz intuicji. Ogólny podział: półkula lewa naukowa, półkula prawa - artystyczna

Slide 26

Lateralizacja Oprócz asymetrii funkcjonalnej odkryto (w 1968 r.) asymetrię anatomiczną związaną z obszarami mowy w mózgu. Obszar zwany Planum Temporale, zawierający ośrodek Wernickego jest znacząco większy z lewej strony.

Slide 27

Wypowiadanie wyrazów Ośrodki mózgu zaangażowane w wypowiadanie nazw widzianych obiektów. Informacja wzrokowa dochodzi do pola 17 i jest przetwarzana w polach 18 i 19. Stamtąd obraz percepcyjny jest przekazywany do ciemieniowego obszaru mowy zawierającego pole 39 i klasyczny obszar Wernickego. Pole 39 przekazuje wzrokową reprezentacje obiektu do pola 22, gdzie powstaje reprezentacja słuchowa. Z pola 22, informacja dostaje się do pola Broki, gdzie uruchamiane są programy motoryczne mowy. Programy te kontrolują czasowoprzestrzenną koordynacje mięśni mowy i są odpowiedzialne za wypowiadane słowo.

Slide 28

Pozytonowa Tomografia Emisyjna (Positron Emission Tomography, PET PET technika obrazowania, w której rejestruje się promieniowanie powstające w podczas anihilacji pozytonów. Źródłem pozytonów jest substancja promieniotwórcza podana badanemu np. deoxyglukoza znakowana izotopem fluoru (F18). W miejscach podwyższonego metabolizmu, następuje spalanie cukrów tam też gromadzi się deoxyglukoza, będąca źródłem pozytonów. Pozytony, przebywają drogę mm i zderzają się z elektronami. W wyniku anihilacji powstają dwa fotony poruszające się w przeciwnych kierunkach. Są one rejestrowane jednocześnie przez dwa z wielu detektorów ustawionych wokół (najczęściej w postaci pierścienia) badanego organu, w wyniku czego można określić dokładne miejsce powstania pozytonów. Informacje te rejestrowane w postaci cyfrowej pozwalają na konstrukcję obrazów będących przekrojami ciała (mózgu) pacjenta. Badanie aktywności mózgu wykonuje się w warunkach kontrolnych i podczas wykonywania zadania. Różnica obrazów pokazuje aktywność związaną z zadaniem. Uśrednianie wielu obrazach prowadzi do redukcji szumu.

Slide 29

Myślący mózg analiza informacji słownej Badanie aktywności mózgu metodą PET podczas wykonywania trzech różnych zadań o rosnącej złożoności. Dla każdego zadania obraz aktywności prostszego zadania był odejmowany od obrazu zadania bardziej skomplikowanego by wyróżnić miejsca w mózgu odpowiedzialne jedynie za zadanie skomplikowane. Zadanie 1: pasywny odbiór bodźca sensorycznego słowa prezentowanego A wzrokowo, B słuchowo, w porównaniu z fiksacja wzrokową. Zadanie 2: wypowiadanie prezentowanego słowa C), w porównaniu z pasywnym odbiorem. Zadanie 3: wypowiadanie słowa skojarzonego ze słowem prezentowanym (D), w porównaniu z wypowiadaniem prezentowanego słowa. Z: Petersen SE, Fox PT, Posner MI, Mintun M, Raichle ME. Positron emission tomographic studies of the cortical anatomy of single-word processing. Nature. 1988 18;331(6157):585-9.

Slide 30

Kod Mózgu Jak kodowana jest informacja w mózgu za pomocą potencjałów czynnościowych? Binarnie Częstość ilość potencjałów czynnościowych na jednostkę czasu (rate coding): narządy zmysłów, mięśnie

Slide 31

Kod Mózgu Kod czasowy zależność czasowa między impulsami

Slide 32

Kod Mózgu Kodowanie populacyjne wzorzec aktywności w populacji neuronów. Np. kodowanie kierunku ruch, orientacji przestrzennej bodźca, smaku, koloru

Slide 33

Gamma coding Singer and von der Malsburg: gamma oscillation is a network phenomenon in which a group of cells fire together synchronously (synchronous is defined as firing in same gamma cycle; different groups fire on different gamma cycles.) Cognitive role: cells representing groups of features that were part of the same object would fire synchronously (binding). Different assemblies firing in different gamma cycles could represent different entities (A, B, C..) that are simultaneously encoded in the brain. Singer W. 2000. Response synchronization: a universal coding strategy for the definition of relations. In: Gazzaniga MS, editor. The new cognitive neurosciences. 2nd ed. Cambridge, MA: MIT Press. p 325338.

Slide 34

Theta coding phase precession in hippocampal cells Hippocampal place cells code for spatial location. Code: phase of a spike with respect to theta cycle. 180o 0o 360o As the rat traverses the place field the phase of each spike relative to the peaks of theta in the field potential changes systematically. Mehta MR, Lee AK, Wilson MA. 2002. Role of experience and oscillations in transforming a rate code into a temporal code. Nature 417:741746. OKeefe J, Recce ML. Phase relationship between hippocampal place units and the EEG theta rhythm. Hippocampus 1993;3:31730.

Slide 35

Theta coding phase precession in hippocampal cells Prediction: that two cells coding for slightly different positions should show a crosscorrelation with a peak offset equal to a significant fraction of theta. Confirmed! Cross-correlation between 4 place cells (pairwise 12,13, and 14). Different cells have systematic theta phase difference. The peak cross-correlation (lower panels) has a temporal offset in the 4080 ms range. Skaggs WE, McNaughton BL, Wilson MA, Barnes CA. 1996. Theta phase precession in hippocampal neuronal populations and the compression of temporal sequences. Hippocampus 6:149172.

Slide 36

Thetagamma coding working memory model Each theta cycle is subdivided into 7 gamma subcycles (A-G). Within a particular gamma cycle (e.g., A), certain cells will be active, forming a spatial code for an item. Seven items are sequentially represented in the gamma subcycles. The entire pattern group of 7 patterns may repeat on the next theta cycle if this is a working memory network. Decoding: coincidence detection by downstream cells Lisman J, The ThetaGamma Discrete Phase Code Occuring During the Hippocampal Phase Precession May be a More General Brain Coding Scheme. HIPPOCAMPUS 15:913922 (2005)

Slide 37

Gamma vs. Thetagamma coding Singers coding scheme depends only on gamma. What it is that the presence of theta prov Suppose two assemblies (A,B) fire in sequential gamma cycles. What is the orderAB or BA? A B A B Order is relative gamma theta but with theta theta gamma becomes absolute Order is BA! Theta provides absolute phase reference and can convey information about position in an ordered set Theta is a brain clock for a neural code designed for handling ordered units of information.

Slide 38

Thetagamma coding in humans -analysis of EEG, MEG and intracranial EEG recordings -experiments motivated by animal studies -behavioral (verbal, visual and spatial cognition) correlates of gamma and theta oscillations were found often depending on brain region and poststimulus latency Increase of theta power during long maze Construction of an object representation navigation at selected brain sites: induces gamma burst at 280 ms triangle no triangle Kahana MJ, Sekuler R, Caplan JB, Kirschen M, Madsen JR: Human theta oscillations exhibit task dependence during virtual maze navigation. Nature 1999, 399:781-784. Tallon-Baudry C, Bertrand O, Delpuech C, Pernier J. Stimulus specificity of phase-locked and non-phase-locked 40 Hz visual responses in human. J Neurosci. 1996;16(13):4240-9.

Dane:
  • Liczba slajdów: 38
  • Rozmiar: 6.60 MB
  • Ilość pobrań: 91
  • Ilość wyświetleń: 4562
Mogą Cię zainteresować
Czegoś brakuje?

Brakuje prezentacji,
której potrzebujesz?

Nie znalazłeść potrzebnej prezentacji multimedialnej? Wypełnij formularz a my zrobimy to za Ciebie i poinformujemy mailowo. Wszystko w mniej niż 24 godziny!

Znajdziemy prezentację
za Ciebie