Włochy - zwycięstwo faszyzmu

Zobacz slidy

Treść prezentacji

Slide 1

Włochy zwycięstwo faszyzmu

Slide 2

Sytuacja we Włoszech po I wojnie światowej - straty w ludziach i gospodarce po wojnie - wysokie koszty wojny ok. 148 mld liwrów i zadłużenie państwa; - wzrost inflacji i bezrobocia przyczyna było ograniczenie produkcji i pojawienie się na rynku pracy 3 mln byłych żołnierzy; - niezadowolenie wśród weteranów wojennych, którzy utracili swe przywileje oraz miejsca pracy; - zła sytuacja chłopów, którym obiecano nadziały ziemi, ale z obietnic tych się wycofano; - 1919 20 fala strajków chłopów oraz robotników oraz tworzenie tzw. czerwonych gwardii; - brak sukcesów rządku, który w przeważającej części składał się z liberałów; - przekonanie o tzw. okaleczonym zwycięstwie Włochy z wielu obietnic otrzymały jedynie południowy Tyrol ( Trydent) i Istrię z Triestem.

Slide 3

Sytuacja taka doprowadziła do utraty większości mandatów w parlamencie przez liberałów i konieczność utworzenia koalicji rządowej. Coraz większe poparcie zdobywały ugrupowania lewicowe np. Włoska Partia Socjalistyczna, która dzięki zwiększeniu poparciu przekształciła się we Włoską Partię Komunistyczną, której celem stało się wywołanie rewolucji. Powstały w wyniku wyborów w 1921 koalicyjny rząd lewicowo-liberalny nie przetrwał długo (6 miesięcy) pokazał, że nadciąga kryzys autorytetu władz włoskich. Rząd nie zdołał opanować sytuacji w kraju, którą komplikowały dodatkowo nawoływania Włoskiej Partii Komunistycznej do rozpoczęcia rewolucji. W takich nastrojach, na podatny grunt padały hasła nowej siły politycznej faszystów.

Slide 4

Narodziny faszyzmu we Włoszech. Ruch faszystowski narodził się w 1919 roku, kiedy Benito Mussolini założył Fasci di Combattimento Związek Kombatantów. Związek ten skupiał zdemobilizowanych żołnierzy, którzy z trudem odnajdywali się w powojennej rzeczywistości. Wielu z nich pozostawało bez środków do zżycia, więc łatwo można było ich wykorzystać do działań, których celem stało się obalenie panującego porządku. Jeszcze w1919 roku faszyści nie odgrywali znaczącej politycznej roli, ale w kolejnych latach ich wpływy szybko zaczęły rosnąć. W końcu 1919 roku Mussolini dysponował już kilkudziesięcioma grupami bojówkowymi liczącymi prawie 900 członków nosili oni jednolite mundury- z których najważniejszym elementem były czarne koszule. W 1922 r. bojówki te przekształciły się w Ochotniczą Milicję Bezpieczeństwa Narodowego.

Slide 5

Benito Mussolini Benito Mussolini (1883-1945), z wykształcenia nauczyciel, był głównym ideologiem i wodzem (duce) faszyzmu włoskiego. Początki jego ewolucji ideowej przebiegały od związków z Włoską Partią Socjalistyczną, dla której redagował pismo Avanti w duchu ateizmu, antyklerykalizmu i antymilitaryzmu. W 1915 roku, służąc w armii w stopniu kaprala, czym później jako zwierzchnik armii się szczycił, należał do współzałożycieli nacjonalistycznej organizacji Fasci di Azione Revoluzionaria.

Slide 6

Faszyści nie licząc się z prawem, zwalczali przejawy działalności socjalistów i komunistów posuwając się nawet do zamachów na działaczy tych ruchów. Działania bojówek zastraszały obywateli, którzy w konsekwencji zaczęli popierać faszystów. Swoim programem działania faszyści szybko zdobywali poparcie zwłaszcza w północnych , bogatych i uprzemysłowionych miastach Włoch skąd Mussolini zdobywał finanse na swoja działalność sponsorowali go przemysłowcy, bankierzy i bogaci ziemianie obawiający się wzrostu znaczenia komunistów. W 1921 Fascio di Combattimento został przekształcony w Narodową Partię Faszystowską (wł. Partito Nazionale Fascista, PNF), która szybko zdobywała nowych zwolenników, z których ponad połowa brała udział w I wojnie światowej. Partia stała się organizacją masową licząca na wiosnę 1922 r ponad 320 tys. członków

Slide 7

Grono członków poszerzyło się jeszcze, gdy zrezygnowano z haseł antyklerykalnych i żądań likwidacji monarchii. Z czasem doprowadziło to do poparcia WPF przez króla Wiktora Emanuela III. Faszyści chcieli przywrócić Włochom mocarstwową pozycje jak za czasów Starożytnego Rzymu dlatego chętnie nawiązywali do rzymskich symboli i zwyczajów. Z antycznego Rzymu zapożyczyli pozdrowienie poprzez podniesienie wyprostowanej prawej ręki.

Slide 8

Marsz na Rzym 24 października 1922 r. Mussolini zażądał przekazania faszystom najważniejszych tek ministerialnych i rozpisania nowych wyborów. W razie niespełnienia żądań faszyści zorganizowali wielotysięczny marsz na Rzym i sami na drodze zamachu stanu przejęliby władzę. Dokładnie tak się też stało. 27 października bojówki faszystowskie zaczęły zbierać się w Mediolanie i ruszyły w kierunku Rzymu. Była to polityczna demonstracja siły zablefowana, ponieważ bojówki faszystowskie i tak nie dałyby rady pokonać rządowych oddziałów. Król jednak obawiał się wybuchu wojny domowej, dlatego nie ogłosił stanu wyjątkowego ale 28 października przyjął dymisję rządu. Marsz zakończył się sukcesem Mussoliniego, który stanął na czele rządu. Głupota państwa liberalnego leży w tym, że daje ono wolność wszystkim, nawet tym, którzy się nią posługują, by to państwo obalić. My nie damy tej wolności. Nawet gdyby żądanie było owinięte w stary wypłowiały papier nieśmiertelnych zasad

Slide 9

Rządy Mussoliniego Przejęcie rządów przez faszystów nie oznaczało natychmiastowej likwidacji ustroju parlamentarnego, chodź wszyscy wiedzieli że takie jest założenie Mussoliniego. Znakiem do wielkich zmian była delegalizacja partii komunistycznej. Proces wprowadzania władzy dyktatorskiej zajął Mussoliniemu 3 lata. W 1924 r. wobec braku opozycji wybory parlamentarne wygrali faszyści. W dwa miesiące po wyborach włoskie bojówki zorganizowały zamach na Giacomo Matteottiego lidera partii socjalistycznej, który zarzucał faszystom fałszowanie wyników wyborów. Wywołało to ostry sprzeciw zwolenników Mussoliniego, jednak poparcie dla niego ze strony króla i Watykanu, zażegnały naciski na wodza.

Slide 10

W odwecie za oskarżenia, Mussolini zaczął już otwarcie zwalczać opozycję, likwidowano wszelkie opozycyjne gazety, ograniczono wolność słowa a niektórych posłów pozbawiono mandatów poselskich. Kiedy wyszły na jaw plany organizowanego na Mussoliniego zamachu, ten potraktował to jako pretekst do zdelegalizowania partii socjalistycznej i nasilenia represji. W dalszej kolejności zniesiono zasadę odpowiedzialności premiera i rządu przed parlamentem ( O atrybutach i prerogatywach szefa rządu) a w grudniu 1926 r. Mussolinii upoważnił Radę Ministrów do ogłaszania dekretów z mocą ustawy owe akty prawa faszystowskiego oznaczały koniec istnienia rządów parlamentarnych we Włoszech. Wybory 1929 r. doskonale to pokazały, bo kandydatów na posłów zatwierdzała Wielka Rada Faszystowska, składająca się z działaczy faszystowskich.

Slide 11

Rola króla została zmniejszona do funkcji reprezentacyjnej a pełnia władzy znalazła się w rzekach Mussoliniego, który już w 1925 roku przyjął tytuł Il Duce wódz. W ten sposób powstał we Włoszech system rządów autorytarnych, który powoli ewoluował w kierunku państwa totalitarnego. AUTORYTARYZM inaczej zwany rządami silnej ręki - system rządów oparty na koncentracji i centralizacji władzy w ręku jednostki cieszącej się autorytetem wśród społeczeństwa. Charakteryzuje się rozbudowaną biurokracją, monopartyjnością i militaryzmem. W tym systemie interes państwa jest interpretowany przez sprawujących władzę. Przy zachowaniu części demokratycznych instytucji ogranicza się wolności obywatelskie oraz minimalizuje się zakres działania opozycji. W przeciwieństwie do totalitaryzmu państwo autorytarne nie ingeruje w każdą dziedzinę życia obywateli, ale stara się kontrolować przejawy życia polityczno- społecznego.

Slide 12

Społeczny program proponowany przez faszyzm zawierał w sobie wiele elementów zapożyczonych z socjalizmu. Faszyści domagali się zniesienia kapitalizmu i podziału na klasy, a we Włoszech proponowano stworzenie korporacji. Faszyzm zakładał likwidację bezrobocia poprzez zorganizowanie robót publicznych, wprowadzenie ośmiogodzinnego dnia pracy, godziwe pensje, a także stworzenie wielu resortowych i rekreacyjnych organizacji. Propagowanie haseł socjalistycznych sprawiało, że coraz więcej osób popierało politykę państwa faszystowskiego. W państwach o ustroju faszystowskim został zahamowany rozwój kultury, a przepisy prawne właściwie straciły na znaczeniu. Obowiązywał kult państwa, na czele którego stał wódz (duce). Utożsamiał on jednym państwo i narów. Był on jednocześnie najwyższym sędzią, przywódcą partii i państwa, a także dowódcą wojskowym. To wódz miał zawsze racę i był nieomylny, a także decydował co można uznać za przestępstwo. Od niego zależało jaki czyn można było uznać za moralny.

Slide 13

Manifest faszystowski ogłoszony przez Mussoliniego w 1919 roku.

Slide 14

Dla planów faszystów był potrzebny nacjonalizm. Był on ideologicznym uzasadnieniem planów ekspansji tego państwa. Celem faszystów było bowiem odrodzenie Imperium Rzymskiego. Chociaż Mussolini wiele obiecywał, mało co spełnił. Robotnikom odebrano ośmiogodzinny dzień pracy, a chłopom ziemię wcześniej przez nich zajętą. Stale był umacniany autorytet wodza - jego kult. Dla realizacji celów narodowych miał służyć solidaryzm społeczny połączony z kultem państwa i wodza. W efekcie powstało państwo o charakterze totalitarnym.

Slide 15

Dziękuję za uwagę !