Las i jego mieszkańcy

Zobacz slidy

Treść prezentacji

Slide 1

Las i jego mieszkańcy Opracowali uczniowie drugiej klasy Społecznej Szkoły Podstawowej nr 1 STO w Katowicach pod kierunkiem pani Felicji Porady

Slide 2

Co to jest las? Las to duży obszar ziemi pokryty drzewami, krzewami i roślinami zielnymi. Wśród roślin żyją różnego rodzaju zwierzęta: owady, płazy, gady, ptaki i ssaki. Na jednym dębie, rosnącym w lesie żyje aż 300 gatunków zwierząt,owadów,pająków, ptaków ,ssaków. Jak lasy pomagają nam oddychać? Podobnie jak zwierzęta wdychamy tlen z powietrza i wydychamy dwutlenek węgla. Drzewa pomagają nam, bo pochłaniają dwutlenek węgla i dają w zamian dużo tlenu. W ciągu jednego roku las składający się z 400 drzew daje dość tlenu, by utrzymać przy życiu co najmniej 20 ludzi. Opracowała Barbara Połap

Slide 3

Nasza klasa postanowiła poznać najbliższy las i jego mieszkańców. W tym celu pojechaliśmy mikrobusem do Nadleśnictwa w Katowicach. Tam pani leśnik oprowadziła nas po Leśnej Sali Edukacyjnej, gdzie słuchaliśmy odgłosów zwierząt i ptaków oraz dowiedzieliśmy się różnych ciekawostek z życia mieszkańców lasu. Dzięki temu możemy podzielić się z Wami naszą wiedzą.

Slide 4

GADY

Slide 5

Padalec to beznoga jaszczurka. Mierzy od 50 cm do 100 cm. Kryje się pod ziemię, pod korzenie , w skalne szczeliny pod kamienie. i Poluje na owady, dżdżownice i ślimaki. Większe padalce mogą łowić myszy. Wystraszony odrzuca swój długi ogon. Jest pożyteczny, ponieważ zjada szkodniki.

Slide 6

Zaskroniec jest dobrym pływakiem, ale na lądzie porusza się wolno. Ma błyszczące brązowe ciało i żółte półksiężyce za głową. Żywi się on płazami. Chwyta zdobycz pyskiem, a następnie połyka. Zaskroniec jest bezbronny. Drapieżniki odstrasza głośnym sykiem i groźną postawą.

Slide 7

  Żmija jest jadowita i niebezpieczna dla ludzi. Żmija zjada gryzonie. Skrada się cicho i zadaje cios zębami jadowymi. Ukąszona ofiara ucieka kilka metrów, a żmija spokojnie czeka na jej śmierć. Dobry węch pozwala odnaleźć zdobycz. Opracował: Paweł Moćko

Slide 8

Uwaga na węże ! Wąż to niebezpieczne zwierzę. Ukąszenie węża może być śmiertelne. Każdy gatunek węża ma inny rodzaj jadu. W Polsce występuje tylko jeden jadowity gatunek węża: żmija zygzakowata. Można ją spotkać w słonecznych miejscach. W razie ukąszenia należy jak najszybciej pojechać do szpitala i otrzymać surowicę. Po ukąszeniu zostają dwie malutkie ranki po zębach. Miejsce ugryzienia mocno boli i szybko puchnie. Widoczne zęby żmii zygzakowatej Opracował: Paweł Tochowicz

Slide 9

Płazy

Slide 10

Żaba trawna ma sylwetkę charakterystyczną dla wszystkich płazów bezogonowych . Ciało krótkie, spłaszczone, pokryte nagą skórą. Palce tylnych nóg spięte błoną pławną. Język wąski, długi, rozwidlony, wyrzucany, lepki. Tym właśnie językiem żaba łapie swój pokarm, czyli małe owady. Wiosną znosi w wodzie jaja zwane skrzekiem. Osiem dni później pojawiają się kijanki, które oddychają za pomocą skrzeli. Kijanki nie mają nóg za to mają ogony i świetnie pływają. W ciągu około 16 tygodnia życia w wodzie, kijanki stopniowo przeobrażają się w dorosłe osobniki i stają się gotowe, by opuścić środowisko wodne. Żaby trawne okres snu zimowego spędzają zwykle zagrzebane w mule, na dnie zbiorników wodnych. Wiosną żaby trawne są pierwszymi żabami budzącymi się ze snu zimowego. Opracowała: Zuzanna Gawryś

Slide 11

Ptaki

Slide 12

Kukułka to ptak o długości 32 cm, i rozpiętości skrzydeł do 60 cm. Jego waga to 10 - 12 dekagramów. Samica jest w barwie rudej, a samiec w szarej. Kukułki żywią się większymi owadami. Ulubionym przysmakiem jest owłosiona gąsienica. Kukułka żyje w lasach i parkach. Tylko samiec kuka, a samica wydaje odgłosy: bri, bri, bri. Kukułka nie zakłada gniazd, lecz jajka składa w gniazdach innych ptaków, które je wysiadują. Kukułki przylatują do Polski w kwietniu, a jesienią odlatują do ciepłych krajów. Opracowała: Olga Jędras

Slide 13

Fot. Dariusz Porada Dzięcioł duży ma około 23 cm długości, a jego rozpiętość skrzydeł wynosi 39 cm. Dzięcioł może wspinać się po pionowych powierzchniach, ponieważ jego dwa palce skierowane są ku przodowi, a dwa do tyłu. Zjada pająki owady lub ich larwy oraz pokarm roślinny. Larwy owadów potrafi zbierać z pęknięć kory, wyszukiwać pod korą i wydobywać z korytarzy w drewnie. Stukając dziobem w drzewo może ustalić, czy znajduje się tam jakaś larwa. Kiedy dokładnie określi jej położenie, poszerza dziobem wejście do korytarza i wyciąga ją lepkim końcem swojego szorstkiego języka.

Slide 14

Dzięcioł zielony za swój przysmak uznaje mrówki. Wsadza swój dziób w mrowisko, wysuwa długi, lepki język i czeka, aż przylepią się do niego mrówki. Niestety dzięcioła zielonego łatwiej usłyszeć niż zobaczyć. Jest bardzo płochliwy. Na gniazdo każdy dzięcioł wyszukuje starą dziuplę w drzewie lub wykuwa nową. Samiczka znosi od 5 do 7 jaj i razem z samcem opiekują się pisklętami.

Slide 15

Sowy to ptaki, które przystosowały się do polowania nocą i o zmroku. Sowy nie są spokrewnione z ptakami drapieżnymi, ale posiadają wiele cech wspólnych, wynikających z podobnego trybu życia. Wśród nich można wymienić: ostre dzioby i szpony, dobry wzrok, zdolność patrzenia stereoskopowego (dwuocznego). Różnice to przede wszystkim nocny tryb życia sów oraz ich doskonały słuch. Sowy odżywiają się pokarmem zwierzęcym od owadów po ssaki. Najczęstsze strategie polowań u sów to czatowanie (zasiadka) oraz niski lot patrolowy. Na zdjęciu widzimy puszczyka najczęściej spotykaną sowę w Polsce. Opracował: Jan Dunaszewski

Slide 16

SSAKI

Slide 17

Jeleń szlachetny występuje we wszystkich większych kompleksach leśnych. Może osiągać 2,5 m długości i 1,5 m wysokości w kłębie. Masa spotykanych w Polsce jeleni waha się w granicach 150160 kg. Jeleń prowadzi głównie nocny tryb życia, w dzień ukrywając się w leśnych gęstwinach. W ciągu dnia żeruje w miejscach, w których nie wyczuwa żadnego zagrożenia. Jelenie śpią tylko 60-100 minut na dobę. Pożywieniem jeleni stanowią pędy, liście, kora i owoce drzew i krzewów, trawy, zboża, zioła, ziemniaki, buraki. Ozdobą samca czyli byka jest piękne poroże, które zrzuca w połowie zimy. Wczesną wiosną poroże odrasta, by na początku lata osiągnąć największe rozmiary. Te wspaniałe poroże byk wykorzystuje podczas rykowiska w Z uwagi na rozłożyste poroże jeleń szlachetny unika terenów gęsto zakrzewionych.

Slide 18

Młode jelonki zwane cielętami rodzą się w maju i czerwcu. Żywią się mlekiem matki przez okres 8-10 miesięcy, pozostając przy niej do trzeciego roku życia. Cętki młodego jelenia zanikają w wieku ok. 6 miesięcy. Opracował: Aleksander Buszydlik

Slide 19

Sarna europejska występuje zarówno w lasach liściastych jak i iglastych. Wyraźnie woli obrzeża lasu. Sarny żyją w stadach złożonych z kilku do kilkudziesięciu osobników. Przewodzi im doświadczona samica. Największą aktywność wykazują w godzinach rannych, popołudniowych i wieczornych. Mogą żerować w nocy. Sarna jest gatunkiem roślinożernym. Żywi się trawami, ziołami, liśćmi, grzybami i owocami leśnymi. Samica sarny jest nazywana kozą, samiec rogaczem lub kozłem, młode zaś koźlętami. Sarna jest zwierzęciem średniej wielkości. Jej wysokość w kłębie wynosi około 75 cm, długość tułowia około 95-140 cm, przeciętna waga 25 kg. Ma wysmukłe ciało, o wysokich nogach, sierści czerwonobrązowej w lecie, siwo-brązowej lub siwo-żółtej w zimie, z białą lub żółtawą plamą na pośladkach.

Slide 20

Uwaga na koźlęta ! Pozostawianie samotnych młodych w ukryciu jest naturalną strategią obronną wielu gatunków jeleniowatych. Opracowała: Julia Borówka Sarny narażone są na ataki drapieżników (wilk, ryś, niedźwiedź, wałęsające się psy). Szczególnie narażone są młode koźlęta zanim nabiorą zdolności szybkiego biegu. Jedną ze strategii obronnych saren jest brak zapachu młodych oraz pozostawianie ich tuż po porodzie w odosobnionych miejscach. Matka przebywa w pobliżu, ale do miejsca ukrycia koźląt podchodzi tylko na czas karmienia. Koźlęta sarny w pierwszych dniach życia nie mają własnego zapachu. Dzięki temu drapieżniki (nawet psy myśliwskie ) nie mogą ich wyczuć. Znalezionych przypadkowo w lesie koźląt nie należy dotykać, ponieważ w ten sposób człowiek przekazuje swój zapach, co pozbawia młode naturalnej ochrony przed drapieżnikiem. Nie należy również koźląt zabierać pod pretekstem porzucenia przez matkę.

Slide 21

Dzik to przodek naszej świni domowej. Jest on w zasadzie zwierzęciem leśnym, potrafi jednak żerować również na polach. W lesie jest wszystkożercą, który oprócz bulw, korzeni, cebul, owoców i pędów roślin zielnych, zjada także dużo zwierząt takich jak: dżdżownice, larwy i poczwarki owadów, a nawet gryzonie. Najodpowiedniejsze warunki dla dzików stwarzają większe lasy liściaste (z przewagą dębów lub buków), mieszane lub iglaste przeplatane młodnikami iglastymi, które mają podmokłe chaszcze i zarośla bagienne. Dzik pokryty jest gęstym futrem. Ubarwienie dzika jest zmienne, latem ciemniejsze. Może przechodzić od niemal czarnego przez brązowo-czerwone po płowe. Z powodu zwyczaju tarzania się w błocie jest zbliżone do barwy gleby występującej w rejonie życia osobnika. Fot. Dariusz Porada Długość ciała dojrzałego dzika wynosi ok. 150 - 180 cm, wysokość do 100 cm. Masa dzika zależy od wieku i tak: warchlaki osiągają od 15 - 35 kg, lochy 70 - 110 kg , a odyńce osiągają masę do 300 kg i więcej. Dzik uzbrojony jest w kły zwane szablami - dolna szczęka i fajkami - górna szczęka.

Slide 22

Dziki są zwierzyną gromadną, żyją w watahach, którym przewodzi stara locha. Stare dziki - odyńce - żyją pojedynczo. Dziki żerują w nocy. W dzień pozostają w swoich barłogach, które robią sobie w gęstwinach leśnych . Latem dziki wyszukują sobie legowiska także w zbożu, kukurydzy lub innych wysokich uprawach. W zimie chętnie zalegają w mrowiskach, pod wykrotami lub w gęstych młodnikach. Coraz częściej pojawiają się na ulicach naszych miast. Młode dzika, warchlaki, do 34 miesiąca życia mają wzdłuż tułowia czarne pasy. Opracował :Marcel Kwapień

Slide 23

Twarzą w twarz z dzikiem Dzik ma wyjątkowo dobry węch. Potrafi zwietrzyć człowieka nawet na dużą odległość (500 m). Ma również bardzo dobry słuch. Wszelki hałas może spłoszyć dziki nawet z daleka. Najsłabszym ze zmysłów dzika jest jego wzrok. Dzik nie rozpoznaje człowieka nawet z bliskiej odległości, natomiast zauważa jego wszelki ruch. Pamiętaj! Kiedy spotkasz dzika na swej drodze, nie wpadaj w panikę. Nie rób gwałtownych ruchów i nie uciekaj. Trzeba spokojnie wycofać się. Jeśli dzik zaczyna biec w twoim kierunku, to zrób skok w bok. Dzik nie potrafi biegać slalomem! Nigdy nie patrz dzikowi prosto w oczy! Jeśli nawiążesz z nim kontakt wzrokowy, uzna to za wyzwanie do walki. Opracowała: Hanna Gluzińska

Slide 24

Zając szarak w Polsce występuje najczęściej na obrzeżach lasów. Zając odżywia się wyłącznie pokarmem roślinnym. W skład jego jadłospisu wchodzi większość roślin uprawnych w różnej postaci, trawy i rozmaite zioła, pączki, młode pędy, a także kora grubszych gałęzi i pni drzew oraz krzewów, ponadto niektóre owoce, nasiona oraz grzyby. Zając w zasadzie nie pije wody. Wystarcza mu woda zawarta w pokarmie oraz kropelki rosy lub deszczu na roślinach. Znane są jednak sporadyczne wypadki picia przez zające wody z rowów i kałuż. Opracowała: Julia Włoch Zając charakteryzuje się silnymi tylnymi nogami zwanymi skokami, które są dwa razy dłuższe od przednich. Wielkie stojące uszy są bardzo ruchliwe i mogą poruszać się we wszystkich kierunkach. U zająca szaraka uszy są dłuższe niż głowa i na końcach maja czarne futerko.

Slide 25

Lis jest najpospolitszym drapieżnikiem w naszym kraju. Tułów ma wydłużony, głowę o ostro zakończonym pysku i długich trójkątnych uszach. Ogon (kita) jest długi, puszysty, zakończony białym futerkiem. Wierzch ciała jest rudawy, spód biały, uszy i dolna część kończyn czarne. Ulubionym jego siedliskiem są małe lasy. W dużych kompleksach - trzyma się raczej na obrzeżach. Lis jest zwierzęciem wszystkożernym z przewagą. pokarmu mięsnego. W pobliżu osad ludzkich odwiedza regularnie śmietniki i wysypiska. W okresie obfitości pokarmowej zbiera zapasy, które zagrzebuje w ziemi. Lis ma bardzo dobrze rozwinięte zmysły słuchu, wzroku, węchu i dotyku, co ułatwia mu polowanie na drobne gryzonie i owady. Ruchy lisa są szybkie i zwinne, w kłusie porusza się z szybkością 6-8 kmh, w pogoni lub ucieczce z szybkością 45-50 km h. Skacze i dobrze pływa. Kopie samodzielne nory o kilku korytarzach i jednej komorze gniazdowej, która może leżeć na głębokości do 3 m. Czasem dzieli swą norę z borsukiem, przy czym ma oczywiście osobne wejścia (okna) i oddzielną komorę gniazdową. Kopie także nory krótkie, tymczasowe, służące mu za schronienie przed Opracował: Jan deszczem lub niebezpieczeństwem. Bujakowski

Slide 26

Borsuk jest silnej budowy. Wierzch szary, brzuch i nogi czarne. Charakterystyczny czarno-biały rysunek głowy, oczy i uszy małe. Ogon krótki , łapy zakończone pięcioma palcami i długimi pazurami. Borsuk ma długość do około 90 cm, wysokość do 30 cm, masę 15-20 kg (czasami więcej). Borsuk występuje w całym kraju. Za ostoję obiera okolice lesiste, w szczególności lasy mieszane i liściaste z bogatym podszytem, otoczone urodzajnymi polami. Chętnie w pobliżu wody.Głodny Opracował: Mateusz Borsuk jest wszystkożerny. Główne jego pożywienie to korzonki, grzyby, żołędzie, ślimaki, dżdżownice oraz wszelkiego rodzaju owady i ich larwy. Zjada także młode zające, ptaki i jaja ptasie, jak również marchew, buraki, wszelkie owoce i jagody. Żeruje tylko w nocy, zapuszczając się daleko od swej nory. Borsuk w dzień przesiaduje w norze, a właściwie w komorze nory. Nora jest bardzo czysta w odróżnieniu od nory lisiej. To zamiłowanie do czystości zmusza niejednokrotnie borsuka do opuszczenia swej nory na skutek wprowadzenia się do niej lisa. Wszystkie nieczystości z nory wyrzuca na zewnątrz, a swoje odchody zakopuje w pobliżu nory w małych dołkach.

Slide 27

Wiewiórka pospolita, ruda to małe ruchliwe zwierzątko o ostrych zębach. Występuje w lasach liściastych i iglastych, a także w parkach i zadrzewieniach. Osiąga długość ciała 19 - 26 cm, ogona 15 - 20 cm, waga 200-400 gramów. Jest typowym zwierzęciem nadrzewnym. Grzbiet ubarwiony ma na kolor od rudego do ciemnobrązowego, spód ciała jest biały. Jej pokarm stanowią nasiona drzew, Zamieszkuje gniazda ptaków lub orzechy, jagody, grzyby, kora, pąki, buduje je sama w starych dziuplach. pędy, ale także i owady, jaja ptasie, Długi, puszysty ogon odgrywa pisklęta. ważną rolę podczas skoków od Fot. Dariusz Porada drzewa do drzewa. Często także otula się nim podczas deszczu. Jest aktywna w dzień. Gromadzi zapasy żywności, np. zakopując nasiona przyczynia się w ten sposób do rozsiewu nasion drzew. Obserwowano też, że na gałęziach Opracowała: Barbara Połap drzew suszy grzyby.

Slide 28

Ludzie często niszczą lasy, wyrzucają śmieci, powodują pożary, wycinają drzewa. Trzeba pamiętać o prawowitych mieszkańcach lasów, o zwierzętach, które giną w ogniu, od zanieczyszczeń czy kłusowników. Sarny , jelenie, dziki, wiewiórki, lisy, zające są bezbronne wobec ludzkiej bezmyślności. Z archiwum Greenpeace Fot. Anna Połap

Slide 29

Czym grozi niszczenie lasów? Lasy całego świata wzbogacają atmosferę w tlen, powstający w procesie fotosyntezy. Wycinając las, krok po kroku odcinamy sobie źródło tlenu. Lasy oczyszczają powietrze, którym oddychamy. Zanieczyszczenia powstające w procesach przemysłowych, trafiając na las, ulegają zatrzymaniu przez drzewa. Zniszczenie lasu pozbawia nas tej naturalnej oczyszczalni. Lasy regulują gospodarkę wodną. Gdy wytnie się lasy, teren ulega odwodnieniu, a gleba erozji. Po pięknym lesie pozostaje suchy bezużyteczny obszar. Opracowała: Karolina Baron

Slide 30

Chrońmy las i jego mieszkańców! Uczniowie drugiej klasy