11 listopada 1918 roku to jedna z najważniejszych dat w dziejach Polski - dzień odzyskania niepodległości. Przez 123 lata kraj nie istniał na mapie, żył jednak naród i jego kultura. Wierzono, że tak długo jak one trwają, nie trzeba tracić nadziei. Przez czas trwania niewoli nie było pokolenia Polaków, które by zrezygnowało z prób odzyskania niepodległości.

I rozbiór Polski

I rozbiór Polski - 1772 rok Rosja zajęła tereny o powierzchni 92 tys. km2. Mieszkało na nich 1,3 mln ludzi. Były to ziemie pomiędzy Dźwiną, Drucią i Dnieprem. Prusy - powierzchnia tych nabytków terytorialnych liczyła 36 tys. km2. Ziemie te zamieszkiwało 580 tys. osób. Prusy zagarnęły: województwo chełmińskie (oprócz Torunia i Gdańska), malborskie i pomorskie, Warmię oraz obszar nad Gopłem i Notecią. Austria powiększyła swoje państwo o obszar około 83 tys. km2, zamieszkany przez 2,6 mln ludzi. Pod jej panowaniem znalazły się: południowa część województwa sandomierskiego i krakowskiego, prawie całe województwo ruskie (oprócz ziemi chełmskiej) i bełskie.

II rozbiór Polski - 1793 rok Do drugiego rozbioru Polski doszło po przegranej przez Polskę wojnie z Rosją w 1792 roku. Polacy wystąpili zbrojnie w obronie reform Konstytucji 3 Maja. Król Stanisław August Poniatowski na żądanie carycy Katarzyny II zaniechał walki i w lipcu 1792 r. przystąpił do konfederacji targowickiej. Decyzji króla sprzeciwili się niektórzy działacze stronnictwa patriotycznego i zwolennicy reform, którzy jakiś czas później opuścili Polskę.

II rozbiór Polski

23 stycznia 1793 r. Rosja i Prusy zawarły nową konwencję rozbiorową. W celu jej zatwierdzenia zwołano sejm do Grodna w 1793 r. Sejm ten, na którym większość stanowili uczestnicy konfederacji targowickiej, ratyfikował rozbiór.

Powstanie kościuszkowskie (1794 rok) Powstanie kościuszkowskie było to narodowe powstanie przeciwko Rosji, które następnie obróciło się też przeciw Prusom. Swym zasięgiem objęło ono praktycznie wszystkie ziemie ówczesnej Polski. Trwało od 24 III do 16 XI 1794. Przyczyną rozpoczęcia walk stał się II rozbiór Polski oraz groźba następnego podziału państwa rządzonego przez targowiczan, a faktycznie pozostającego pod rosyjską okupacją. Duże znaczenia na wybuch powstania kościuszkowskiego miała rewolucja we Francji, która pobudziła nastroje rewolucyjne w Polsce. Insurekcję przygotowywali ludzie związani ze Stronnictwem Patriotycznym.

Powstanie kościuszkowskie

III rozbiór Polski - 1795 r. Do trzeciego rozbioru Polski doszło po upadku powstania kościuszkowskiego w 1794 r., w którym Polacy próbowali przeciwstawić się rozbiorom. Rozbiór ten doprowadził do likwidacji Rzeczypospolitej i wymazania państwa polskiego z mapy Europy. Po długich rokowaniach państwa zaborcze uzgodniły 24 października 1795 r. jak ma przebiegać podział ziem Rzeczypospolitej

Polski nie ma na mapie

III rozbiór Polski 1795 rok

Powstanie listopadowe (1830-31) Powstanie listopadowe to powstanie narodowe przeciw Rosji. Trwało od 29 listopada 1830 do października 1831 roku. Objęło swym zasięgiem Królestwo Polskie, Litwę, część Ukrainy i Białorusi. Sprowokowane zostało m.in. łamaniem konstytucji Królestwa z 1815 roku oraz represjami wobec tajnych związków i organizacji.

Powstanie listopadowe

Wiosna Ludów

Wiosna Ludów w Europie 1848 rok Zmiany rewolucyjne w Europie w czasie Wiosny Ludów: Francja : ogłoszenie republiki, nadanie konstytucji, wybory powszechne do parlamentu, zniesienie niewolnictwa w koloniach, wolność pracy i zebrań. Prusy : nadanie konstytucji: monarchia rząd parlament, równość obywateli wobec prawa, ogłoszenie reformy uwłaszczeniowej, bezpłatne nauczanie na szczeblu podstawowym, wolność prasy, stowarzyszeń i wyznania. Austria ogłoszenie konstytucji: monarchia rząd parlament, zniesienie pańszczyzny i uwłaszczenie chłopów.

Powstanie styczniowe

Strajk dzieci we Wrześni

Strajk uczniów w szkole we Wrześni w obronie języka polskiego 20 maja 1901 r. Gdy nadeszły katechizmy w języku niemieckim, dzieci odmówiły ich przyjęcia albo zwróciły je następnego dnia. Uczennica Bronisława Śmidowiczówna, oddając niemiecki katechizm, trzymała go przez fartuszek. Na lekcjach religii dzieci odmawiały odpowiedzi w języku niemieckim. Nauczyciele w szkole pruskiej, by utrzymać swój autorytet, stosowali kary cielesne. Religii uczył nauczyciel Schölzchen, który uważał takie metody pedagogiczne za skuteczne. Jedynym nauczycielem, który popierał strajkujące dzieci był Bronisław Gardo i ks. Jan Laskowski wikariusz w parafii we Wrześni.

I wojna światowa

1914 roku wybuchła I wojna światowa. Momentem zapalnym stało się zamordowanie w Sarajewie arcyksięcia Ferdynanda. Narastające konflikty między mocarstwami miały rozstrzygnąć się zbrojnie. Państwa, które ówcześnie były zaborcami Polski: Austro-Węgry, Rosja i Niemcy znalazły się we wrogich sobie blokach politycznych. To była szansa dla Polski na odzyskanie niepodległości. Kwestia polska nie odgrywała dużej roli w polityce zaborców, ale fakt, iż ziemie polskie były od początku terenem działań wojennych, zmuszał walczących do zainteresowania nastrojami panującymi w kraju. W wyniku tego rozpoczął się cykl odzew, w których każde z państw obiecywało korzyści dla Polaków w zamian za poparcie w walce.

Józef Piłsudski

Odzyskanie niepodległości zakończenie I wojny światowej 1918 r.