ZBIOROWOŚĆ SPOŁECZNA Zbiorowość społeczna to ogół ludzi posiadających jakąś cechę wspólną, wyróżnioną przez obserwatora zewnętrznego bez względu na to, czy ci ludzie zdają sobie sprawę z posiadania takiej cechy, czy też nie. (blondyni, wysocy, biali itp.) To również takie formy, które obejmują wszystkie skupienia ludzi, w których wytworzyła się i utrzymuje choćby bardzo krótko więź społeczna.

WIĘŹ SPOŁECZNA Więzi społeczne to relacje i zależności wiążące jednostkę ze zbiorowościami i grupami społecznymi lub innymi jednostkami

Typy więzi Więź naturalna - jej źródłem jest wspólne pochodzenie lub pokrewieństwo członków grupy. Ten typ więzi nigdy nie wygasa., występuje np. w rodzinie; Więź zrzeszeniowa - powstaje w wyniku dobrowolnego zrzeszania się ludzi w różnych organizacjach, np. stowarzyszeniach, związkach zawodowych; Więź stanowiona - jest narzucana z zewnątrz lub ustanawiana siłą. Słabnie lub zanika, gdy przestają istnieć warunki, w jakich się wytworzyła, np. więzienie

Rodzaje zbiorowości Para - Najmniejsza zbiorowość społeczna jej członków mogą łączyć różnego typu więzi,np. przyjaźni Krąg społeczny - zbiorowość powstała w wyniku styczności społecznych bądź wspólnych zainteresowań kręgi nie są wyodrębnione a ich skład jest dość płynny np. krąg koleżeński Tłum - duża zbiorowość ludzi, którzy z jakiegoś powodu znajdują się na niewielkiej przestrzeni Charakteryzuje się: spontanicznymi, bezrefleksyjnymi reakcjami poczuciem siły skłonnościami do agresywnych zachowań

GRUPA SPOŁECZNA Grupa społeczna  w psychologii społecznej i socjologii zaliczany do zbiorowości społecznej zbiór co najmniej trzech osób, którego członkowie współdziałają ze sobą na zasadzie odrębności od innych, w celu zaspokajania własnych potrzeb, charakteryzujący się trwałą strukturą i względnie jednolitym systemem norm i wartości. W socjologii pojęcie to jest uznawane za jedno z podstawowych, choć nie jest jednoznacznie rozumiane w różnych szkołach socjologicznych. W niektórych przypadkach pojęcie to było odrzucane jako stworzony na potrzeby nauki artefakt. W najszerszym rozumieniu jest to zbiór jednostek, między którymi zachodzą istotne stosunki społeczne.

Rodzaje grup społecznych Kryterium wielkości Kryterium sformalizowania Kryterium więzi Kryterium członkostwa Grupy małe Grupy duże Grupy formalne Grupy nieformalne Grupy pierwotne Grupy wtórne Grupy zamknięte Grupy otwarte

Ze względu na wielkość grupy społeczne dzieli się na: - grupy małe kilku- lub kilkunastoosobowe, umożliwiające bezpośrednie stosunki między członkami (np. rodzina, grupy rówieśnicze);

- grupy duże charakteryzują je minimalne kontakty bezpośrednie lub ich brak, gdyż duża liczebność uniemożliwia nawiązywanie bezpośrednich stosunków między ich członkami (np. grupa zawodowa, narody).

Ze względu na stopień sformalizowania grupy społeczne dzieli się na: - grupy formalne posiadają ściśle określone struktury, cele, normy, często wyznaczane z zewnątrz. Działalność określają prawo i przepisy (np. partie polityczne, Związek Harcerstwa Polskiego);

- grupy nieformalne powstają spontanicznie, w ich ramach występują instytucje nieformalne, a zasady działania wynikają ze wzajemnych interakcji (np. grupy koleżeńskie, subkultury młodzieżowe)

Ze względu na typ więzi grupy społeczne dzieli się na: - grupy pierwotne w ich ramach istnieją więzi emocjonalne oparte na kontaktach osobistych. Grupy takie cechuje niewielka liczebność, przy czym przynależność do takiej grupy nie zawsze jest dobrowolna (np. rodzina, grupa rówieśnicza);

- grupy wtórne przynależność do nich wynika z dobrowolnego wyboru, cechuje je duża liczebność, a tworzone są dla osiągnięcia określonego celu (np. partie polityczne).

Ze względu na stopień ograniczoności liczby członków grupy społeczne dzieli się na: - grupy zamknięte (ekskluzywne) stosując liczne i rygorystyczne kryteria przyjęć nowych członków, na przykład urodzenie, status majątkowy, rodzaj wykonywanego zawodu (np. kluby biznesmenów, związki rodzin arystokratycznych);

- grupy otwarte (inkluzywne) są dostępne dla wszystkich chętnych (np. osiedlowe koła szachowe)

- grupy ograniczone stosują różne kryteria przyjmowania członków, np. wykonywany zawód, wiek, jednak nie tak rygorystyczne jak grupy ekskluzywne (np. klub emerytów, kluby lekarzy).

CECHY GRUPY SPOŁECZNEJ Względna długotrwałość związku Względnie spójny i podobny system wartości Wspólny cel działania Podobne poglądy przekonania Struktura (budowa) i hierarchia (zależność i podporządkowanie) Funkcjonowanie systemów normatywnych(norm prawnych, moralnych, obyczajowych, religijnych) Pełnienie określonych ról społecznych Posiadanie określonych pozycji - statusów społecznych Wzajemne oddziaływanie na siebie - interakcje społeczne Różnorodne formy aktywności Zachodzenie procesu socjalizacji i resocjalizacji Istnienie określonych więzi międzyludzkich Istnienie wewnętrznego systemu kontroli i sankcji Poczucie świadomej identyfikacji z grupą (solidaryzm) Poczucie odrębności wobec innych grup

STYLE KIEROWANIA GRUPAMI AUTOKRATYCZNY Kierownik grupy sam określa jakie są cele grupowe i jak je realizować LIBERALNY Kierownik pozostawia zupełną swobodę członkom grupy jeśli chodzi o podejmowanie decyzji DEMOKRATYCZNY Kierownik zachęca grupę do samodzielnego podejmowania decyzji

Interakcje w grupie: solidaryzowanie się z inną osobą, podwyższanie pozycji innej osoby, udzielanie pomocy rozładowywanie napięcia emocjonalnego, żartowanie, śmianie się, okazywanie zadowolenia, wyrażanie zgody, bierne akceptowanie, rozumienie sugestii, uleganie, dawanie sugestii, wskazywanie kierunku, pozostawianie innym autonomii wyrażanie opinii, dokonywanie oceny, wyrażanie uczuć i życzeń, orientowanie innych, udzielanie informacji, powtarzanie, wyjaśnianie, pytanie i prośby o zorientowanie, o informację, potwierdzanie, pytanie o opinię, ocenę, analizę, wyrażenie uczucia, pytania, prośby o sugestię, pokierowanie, niezgadzanie się, bierne odrzucanie sugestii innych, ujawnianie napięcia emocjonalnego, prośby o pomoc, ujawnianie antagonizmu, obniżanie pozycji innej osoby, bronienie siebie.

Konformizm Konformizm to postawa i zachowanie jednostki, polegająca na ścisłym podporządkowaniu się normom, systemom wartości, wzorcom zachowań i myśleniaoraz powszechnie przyjętym poglądom obowiązującym w danej grupie społecznej. Konformizm oznacza również zmianę opinii lub zachowania człowieka pod naciskiem innych. Czynnikiem powodującym nasilenie postaw konformistycznych jest niskie mniemanie o sobie, czynnikiem osłabiającym jest z kolei wysoka samoocena.

Pozytywne aspekty konformizmu: czynnik integracji społecznej. Negatywne aspekty konformizmu: upowszechnianie naśladownictwa, propagowanie zachowawczości, może doprowadzić do alienacji jednostki

Rodzaje zachowań konformistycznych: oczekuje nagrody lub chce uniknąć kary jest to uleganie, chce się upodobnić do innej osoby lub grupy osób, pod wpływem których pozostaje proces ten nazywa się identyfikacją, przyjmuje za własne normy, wartości, postawy i poglądy obowiązujące w grupie lub charakteryzujące inną osobę co nazywa się internalizacją, czyli uwewnętrznieniem.