Egipt jest darem Nilu

Zobacz slidy

Treść prezentacji

Slide 2

Położenie Egipt jest położony w północnej Afryce, w dolinie rzeki Nil. W starożytności za terytorium egipskie uchodził obszar rozciągający się od delty (nad Morzem Śródziemnym) do pierwszej katarakty, czyli pierwszego z wielkich progów skalnych przegradzających rzekę.

Slide 3

Egipt darem Nilu Egipt jest darem Nilu - te słowa wypowiedział grecki historyk Herodot. Istotnie, mieszkańcy Egiptu mogli przetrwać tam jedynie dzięki tejże wielkiej rzece. Rokroczne wylewy nawoziły tereny położone w dolinie Nilu, umożliwiając uprawę roli. W przeciwieństwie do Tygrysu i Eufratu w Mezopotamii Nil wylewał regularnie. Sprzyjające warunki umożliwiły powstanie rozwiniętej cywilizacji.

Slide 4

Wierzenia Egipcjan Religia starożytnych Egipcjan była politeistyczna - wyznawali oni wielu bogów, spośród których najważniejszy był bógSłońce Re, uważany za króla nieba i ziemi, stwórcę świata.

Slide 5

Mumifikacja Egipcjanie wierzyli, że po śmierci człowieka jego dusza żyje nadal w innym, niewiele różniącym się od ziemskiego, świecie aż do momentu rozkładu ciała. Zasypywane na pustyni ciała ulegały wyschnięciu i spoczywały tam przez długie wieki. Zmarłych faraonów i wyższej rangi dostojników poddawano skomplikowanym i kosztownym zabiegom, mającym zapobiec procesowi rozkładu. Zwłoki faraonów i dworskich dostojników balsamowano. Polegało to na tym, że po wyjęciu wnętrzności i nasączeniu ciała substancjami konserwującymi wypełniano je płótnem i żywicą. W ostatniej fazie balsamowania zwłoki owijano białymi bandażami. W ten sposób powstawała mumia, którą wkładano do trumny, a następnie zamykano w kamiennej skrzyni, nazywanej sarkofagiem. Niektórzy z władców chowani byli we wnętrzach ogromnych budowli w kształcie ostrosłupa - piramid.

Slide 6

Sarkofag

Slide 7

Sztuka egipska Kultura starożytnego Egiptu rozwijała się ok. 3 tysięcy lat temu. W tym długim czasie powstawały liczne dzieła architektury, rzeźby i malarstwa. Wiele z nich przetrwało do dnia dzisiejszego. Decydujący wpływ na charakter kultury i sztuki starożytnego Egiptu miały wierzenia. Egipcjanie czcili bogów i uznawali boską naturę faraonów. Wierzyli też w życie pozagrobowe, dlatego do grobów składali zmumifikowane zwłoki oraz przedmioty codziennego użytku.

Slide 8

Architektura Kult bogów i boskich faraonów inspirował Egipcjan do budowania ogromnych świątyń, a pragnienie nieśmiertelności oraz związane z tym rytuały zapoczątkowały budowę grobowców. Najokazalsze były grobowce faraonów, które wznoszono jeszcze za ich życia w formie wielkich piramid. Obok grobowców Egipcjanie budowali także imponujące świątynie, do których prowadziły aleje sfinksów posągów mających głowę faraona, a tułów lwa. Piramida stopniowa faraona Dżesera w Sakkarze, ok. 2700 p.n.e.

Slide 9

Egipskie piramidy Piramidy w Gizie (Cheopsa, Chefrena, Mykerinosa) ok. 2600 p.n.e. Budowle starożytnego Egiptu charakteryzują się monumentalnością (olbrzymie, masywne, ogromne, trwałe). Egipcjanie budowali z kamienia, bo tylko taki materiał posiadali. Wznosili budowle tak mocne, aby nie ulegały one zniszczeniu przez piasek pustynny i harmonizowały z przyrodą. Zachowane do dziś zabytki to: grobowce (piramidy) wnoszone przez faraonów, stojące jakby na straży Egiptu. Strzegły ich sfinksy wykute w kamieniu lwy z ludzką głową.

Slide 10

Rzeźba Sfinks w pobliżu wielkich piramid, ok. 2600 p.n.e. Rzeźba przedstawiająca Hetepheres II z IV dynastii (Muzeum w Kairze) 2723 - 2563 p.n.e.

Slide 11

Egipskie świątynie Świątynie były to olbrzymie budynki składające się z wewnętrznych dziedzińców i sal, których powierzchnia dochodziła nieraz paru tysięcy metrów kwadratowych. Stropy (sufity) opierały się na rzędach kolumn, rozmaitego kształtu. Wejścia do świątyń strzegły pylony ścięte piramidy, wewnątrz których znajdowały się schody prowadzące na szczyt, na niewielką platformę, która służyła kapłanom za obserwatorium astronomiczne. Elementem dekoracyjnym były obeliski smukłe, strzeliste kolumny, zwężające się ku szczytowi. Świątynia w Luksorze budowana w III i II w. p.n.e.

Slide 12

Jedność rzeźby i architektury Wykuta w skale świątynia grobowa faraona Ramzesa II w Abu Simbel. U jej wejścia znajdują się cztery gigantyczne posągi władcy o wysokości 20m. (1279 1213 p.n.e.)

Slide 13

Wierzenia Egipcjan znajdowały odzwierciedlenie także w rzeźbie. Najbardziej okazałe posągi przedstawiały bogów i faraonów. Miały charakter monumentalny były ogromnych rozmiarów. Zazwyczaj posągi wkomponowane były w bryłę architektoniczną świątyni i stanowiły jej część dekoracyjną. Dlatego można mówić o jedności architektury i rzeźby (np. posąg faraona Ramzesa II zdobiący jego grobowiec). Monumentalne posągi wykonywano z materiałów bardzo twardych i odpornych, np. bazalt czy granit. Mniejsze rzeźby tworzono z drewna, wapnia, a nawet z mułu nilowego. Rzeźby te były polichromowane (dekorowane wielobarwnym malarstwem).

Slide 14

Przykłady rzeźby egipskiej Królowa Neferetiti, ok.1375 p.n.e. Mykerinos wraz z żoną (III tysiąclecie p.n.e.)

Slide 15

Siedzący skryba, 26202500 p.n.e Wójt z Sakkary, ok. 2000r. p.n.e.

Slide 16

Malarstwo Malowidło z przedstawieniem żniw i winobrania z grobu skryby w Tebach Polowanie w zaroślach delty, malowidło naścienne z grobowca w Tebach (ok. 1500r. p.n.e.)

Slide 17

Jedność malarstwa i pisma Ozyrys i Horus z grobowca w Dolinie Królów Horus bóg nieba

Slide 18

Zabytki malarstwa zachowały się głównie na ścianach grobowców i świątyń. Początkowo były to reliefy, które stanowiły rodzaj płaskorzeźby z wyżłobionym konturem. Sceny w ten sposób rzeźbione pokrywano wielobarwnymi farbami. Egipcjanie lubili jaskrawe barwy, dlatego ich malarstwo było bardzo dekoracyjne. Częstymi tematami malowideł były rośliny, ptaki, ryby oraz zwierzęta zamieszkujące wody i brzegi Nilu. Charakterystyczną cechą malarstwa egipskiego była jedność pisma i obrazu, co oznacza, że malarstwu i barwnemu reliefowi towarzyszyły hieroglify (znaki pisarskie). Były one ważną częścią kompozycji, gdyż pełniły również funkcję dekoracyjną.