6

W Świętokrzyskim Parku Narodowym wyodrębniono obszary podlegające ochronie krajobrazowej, czynnej oraz ścisłej. Na obszarze ochrony ścisłej zabroniono całkowicie ingerencji człowieka. Pozostawiono go swobodnemu oddziaływaniu sił przyrody. W Parku wydzielono pięć takich obszarów, pierwotnie rezerwatów: - Chełmowa Góra. Utworzony w 1920 r. w celu ochrony naturalnych stanowisk modrzewia polskiego Larix polonica. Obecnie jego powierzchnia wynosi 13,2 ha. Na tym niewielkim terenie występują lasy grądowe, bory mieszane oraz buczyny. - Święty Krzyż. Utworzony w 1924 r. Zajmuje obszar 476,9 ha. Rosną tu lasy grądowe, bory jodłowe i buczyny. Bardzo cennym elementem są rozległe gołoborza. - Łysica. Utworzony w 1924s r. Powierzchnia rezerwatu to 1186,4 ha. Pod względem przyrodniczym podobny do rezerwatu Św. Krzyż. Występują tu lasy gradowe, bory jodłowe i buczyny oraz gołoborza jeszcze bardziej rozległe niż w rez. Św. Krzyż. - Czarny Las. Utworzony w 1954 r. Obszar wynosi 26,5 ha. Tworzą go lasy mieszane, grądy z udziałem jodły, lipy drobnolistnej, miejscami buka lub olszy czarnej, olsy i łęgi. - Mokry Bór. Utworzony w 1954 r. o powierzchni 37,9 ha. Obejmuje on jedyne w Parku, niewielkie obszary bagiennego boru trzcinnikowego oraz boru bagiennego i boru świeżego. Występują tu również torfowiska wysokie i przejściowe.

7

Utworzony, jak wcześniej wspomniano w 1920 r. W chwili powstania obejmował całą Chełmowa Górę, należącą do Nadleśnictwa Łagów, o łącznej powierzchni 163,1 ha. Stał się jednym z najsłynniejszych rezerwatów w Polsce. Cieszył się wielkim zainteresowaniem uczonych. Swą sławę zawdzięcza prof. M. Raciborskiemu, który w 1890 roku na podstawie szyszek i gałązek pochodzących z modrzewi z Chełmowej Góry, napisał pierwszą pracę o modrzewiu polskim pod tytułem Kilka słów o modrzewiu w Polsce.

8

Rezerwat Łysica został utworzony 1924 r. i początkowo obejmował powierzchnię 114,96 ha. Zajmował drzewostany naturalne wraz gołoborzami na północnym stoku Łysicy. W 1932 r. wyznaczono wokół niego pas rezerwatu częściowego. O łącznej powierzchni 565,75 ha. Obecna powierzchnia obszaru ochrony ścisłej Łysica wynosi 1187,84 ha. Ochroną objęto tu fragment odwiecznej puszczy, która nie podlega bezpośredniej ingerencji człowieka już ponad 80 lat

9

Osobliwością przyrody nieożywionej na tym obszarze, widoczną z dużych odległości są gołoborza, które występują w partiach przyszczytowych Łysej Góry. Na północnym stoku tej góry podziwiać możemy z galerii widokowej najbardziej rozległe gołoborze Łysogór.

10

Duża powierzchnia tego gołoborza utworzyła się w wyniku połączenia ze sobą fragmentów dwóch sąsiadujących pasów gołoborzy. Na skutek połączenie górnego i środkowego poziomu, rumowisko to przybrało znaczne rozmiary. Dolna granica gołoborza rozpoczyna się na wysokości około 500 m a górna kończy na wysokość 585 m n.p.m. Całkowita powierzchnia gołoborza wynosi 3,84 ha.

Kategorie

Geografia