6

7

8

Teatr rzymski swoje podłoże czerpie z teatru greckiego, co między innymi objawiało się w tym, iż aktorami w teatrze rzymskim byli Grecy. Pierwsze przedstawienie teatralne w Rzymie odbyło się w 364 roku przed naszą erą i był to spektakl mimiczny ludzi z Etrurii. Występowi temu towarzyszył także śpiew, taniec oraz muzyka. Przedstawienie to nie miało jednak samego charakteru rozrywkowego było to przebłagiwanie bogów rzymskich. Z czasem przedstawienia stały się popularne w państwie i było poświęcane wielu bóstwom. W starożytnym Rzymie w teatrze występowali tylko mężczyźni również było tak i w innych państwach. Na początku nie posiadali oni masek, lecz peruki. Po pewnym czasie jednak zaczęto zakładać maski i przedstawiały one postacie kobiece oraz innych bohaterów. Początkowe rzymskie teatry wykonane były z drewna i we wnętrzu budynku znajdowała się scena, która była otoczona widownią podczas spektakli stali. Pierwszy budynek, w którym miały odbywać się przedstawienia sceniczne kazał wybudować Kasjusz Longinus jednak budynek ten rozebrany został po igrzyskach. Dopiero Pompejusz wybudował pierwszy prawdziwy teatr z kamienia. W Rzymie wielką rolę w teatrze odegrały igrzyska. Dawały one społeczeństwu wiele wrażeń oraz rozrywki. Ponieważ cieszyły się one tak wielką popularnością zbudowano Koloseum. Odbywały się tam różnego rodzaju przedstawienia widowiskowe między innymi pantomima, skecze, tresura oraz walka z dzikimi zwierzętami. Rzadko jednak wystawiane były wówczas mówione dramaty.

9

W twórczości scenicznej starożytnego Rzymu wyróżnia się kilka charakterystycznych odmian sztuk teatralnych: - Mim - krótka, często improwizowana scenka z życia, popis aktorski; - Pantomima - nieme widowisko, w którym aktorzy posługiwali się gestem i ruchem, nie stroniące od dosadności i okrucieństwa; - Fabula atellana - ludowa farsa italska, w której aktorzy występowali w maskach charakterystycznych dla poszczególnych postaci; - Fabula palliata - sztuka komediowa, w której Rzymianie naśmiewają się z Greków (twórcami palliaty byli m.in. Plaut i Terencjusz); - Fabula togata - sztuka komediowa, w której Rzymianie naśmiewają się z samych siebie; - Fabula cothurnata - tragedia o charakterze greckim; - Fabula praetexta - tragedia w stylu rzymskim. Rodzaje przedstawień ułożone są w kolejności popularności wśród Rzymian.

10

Teatr średniowieczny oznacza widowiska religijne misteria i miracle, a także świeckie moralitety i farsy wystawiane w średniowieczu w formie nabożeństw (religijne), jak i dla rozweselenia ludu (świeckie). Teatr średniowieczny wywodzi się od teatru antycznego. Jego elementy zachowały się i przeniknęły do średniowiecza, w uroczystościach dworskich i kościelnych, oraz turniejach rycerskich, a także - przede wszystkim - w ludowej tradycji podtrzymywanej przez wędrownych sztukmistrzów, rybałtów czy minstreli. Ich twórczość dała początek formie intermediów.

Kategorie

Wychowanie do życia w rodzinie